تحليل عوامل مؤثر بر تنبلي اجتماعي (مطالعه مقايسه‌اي ميان كارمندان دو شهر يزد و خرم‌آباد)

Analysis of The Factors Affecting Social Laziness (Comparative study among employees of two cities of Yazd and Khorramabad)

تنبلي اجتماعي به‌ عنوان «كاهش قابل‌ملاحظه تلاش افراد در كارهاي گروهي در مقايسه با انجام همان كار به‌صورت انفرادي» تعريف شده است. با توجه به اين مسئله، هدف مقاله حاضر بررسي و شناسايي عوامل مؤثر بر تنبلي اجتماعي در سطح خرد، ميانه و كلان و ارائه راهكارهاي لازم براي آن در جامعه مي‌باشد. براي اين منظور، با استفاده از داده‌هاي پيمايشي در بين 400 نفر از كارمندان دو شهر يزد و خرم‌آباد به بررسي عوامل تأثيرگذار پرداخته مي‌شود. براي تحليل داده‌ها از رگرسيون چند گانه استفاده‌شده است. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه نبود انگيزه پيشرفت و غضب اخلاقي در سطح خرد و بيگانگي سياسي و عام‌گرايي در سطح كلان با 0.48 درصد تبيين، مهم‌ترين تبيين‌كننده‌هاي تنبلي اجتماعي در اين پژوهش مي‌باشند.

Social laziness as a "significant reduction of teamwork effort compared to doing the same job individually," defined limitations. With regard to this issue, this paper aims to investigate and identify the factors influencing the social laziness micro, middle and macro and solutions for the community. For this purpose, using data from a survey among 400 employees of Yazd and Khorramabad to examine the factors that will be discussed. Multiple regression was used to data analysis, The results showed that lack of motivation and moral outrage at the micro level and political alienation and universalism at macro-level with 0.48 percent, were the most important explanatory factors for social laziness in this study.