شبيه سازي تزريق متناوب آب و گاز د ياكسيد كربن و تاثير ناخالصي ها در دي اكسيد كربن تزريقي به منظور افزايش بازيافت نفت

بدون عنوان

مخزن هيدروكربوري ساختاري است متخلخل و نفوذپذير در زيرِ زمين كه انباشتي طبيعي از هيدروكربورها را به صورت مايع و يا گاز در خود جاي داده و به كمك سنگهاي غير تراوا از محيط اطراف مجزا گرديده است. مخازن ايران با افت طبيعي فشار مخزن و افت دبي توليدي از چاه، توليد آنها رفت هرفته كم شده تا جايي كه ديگر توليد طبيعي از مخزن مقرون به صرفه نخواهد بود. اين نقطه زماني اتفاق م يافتد كه بازيابي نفت از مخزن به نسبت پايان يافته است. اين بازيابي براي مخازن ايران حدود 20 درصد است. بنابراين براي برداشت نفتهاي باقيمانده در مخزن نيازمند استفاده از رو شهاي ازدياد برداشت و تكني كهاي پيشرفته هستيم. ب هطور كلي ازديادبرداشت از مخازن نفتي شامل رو شهايي م يشود كه براي بهبود جابجايي و توليد به كار برده م يشود. بدين منظور از گازهاي دي اكسيدكربن، نيتروژن، گازهاي هيدروكربوري و يا مخلوطي از آنها و يا به همراه آب استفاده مي شود كه مكانيسم همه آنها بر اساس انتقال جرم بين فاز نفت و گاز م يباشد. هدف از اين مطالعه مقايسه و ارزيابي سناريوهاي مختلف تزريقي همانند تخليه طبيعي، تزريق متناوب و آب و گاز د ياكسيد كربن و همچنين تاثير ناخالص يها همانند متان، سولفيد هيدروژن و نيتروژن در د ياكسيد كربن تزريقي در فرايند تزريق متناوب و آب و گاز د ياكسيد كربن بروي ميزان افزايش يا كاهش ضريب بازيافت در يكي از مخازن نفتي ايران مي باشد. براي اين منظور سناريوهاي مختلف با استفاده از نرم افزار اكليپس 300 شبي هسازي شد و پارامترهاي مختلف همانند دبي تزريق و درصد گاز تزريقي بررسي گرديد و در پايان، نتايج اين سناريوها با يكديگر مقايسه شد. نتايج نشان م يدهد كه افزايش درصد گاز نيتروژن و متان در گاز د ياكسيد كربن تزريقي سبب افزايش بازيافت نفت مي گردد.

فاقد چكيده