امكان سنجي اجراي مديريت عملكرد بر اساس مدل بالدريج در دانشگاه فردوسي مشهد در سال 1390

امروزه موضوع اصلي در تمام تجزيه و تحليل هاي سازماني، عملكرد است و بهبود آن مستلزم اندازه گيري و مديريت است و از اين رو سازماني بدون نظام مديريت عملكرد قابل تصور نمي باشد. هدف اين پژوهش شناخت ديدگاه پرسنل دانشگاه اعم از مديران و كاركنان در مورد اجراي مديريت عملكرد براساس مدل بالدريج و فهم تفاوت هاي ديدگاه هاي آنها مي باشد در اين پژوهش تفاوت ديدگاه دانشكده ها و معاونت ها و همچنين تفاوت ديدگاه مردان و زنان نيز مورد بررسي قرار گرفت. روش اين پژوهش از حيث هدف كاربردي و از حيث روش كمي و از نوع توصيفي پيمايشي مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش شامل دو جامعه مديران و كاركنان مي باشد كه در سال 1390 در قسمت هاي مختلف دانشگاه مشغول به كار مي باشند. براي انتخاب نمونه كاركنان از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي و براي انتخاب نمونه مديران از روش نمونه گيري تصادفي ساده استفاده شد. براي تعيين حجم نمونه از فرمول كوكران استفاده شد و نهايتاً 18 حوزه در دانشگاه مشخص شد و به نسبت كاركنان هر حوزه نمونه نيز به همان نسبت انتخاب گرديد. ابزار گردآوري داده ها يك پرسشنامه 35 گويه اي است كه براساس مدل بالدريج ساخته شده و روايي و پايايي آن مجدداً مورد ارزيابي قرار گرفت. به منظور تجزيه تحليل داده ها از روش هاي توصيفي و همچنين آزمون t با ارزش ثابت، اندازه گيري مكرر، تحليل واريانس چندگانه و آزمون هاي تعقيبي استفاده شد. نتايج نشان داد كه به طور كلي دانشگاه فردوسي مشهد نمره مناسبي از مدل بالدريج دريافت نمود، يعني چيزي حدود 55 درصد نمره كل را به دست آورد، همچنين ميان امكان اجراي مولفه هاي 6 گانه مديريت عملكرد از ديدگاه مديران تفاوت معناداري وجود ندارد و اين در حالي است كه از ديدگاه كاركنان تفاوت معناداري بين مولفه هاي مديريت عملكرد وجود دارد.

فاقد چكيده مي باشد