بازنگري چينه شناسي زاگرس: سازند بختياري

نهشته هاي بختياري، به عنوان آخرين رسوبات حوضه فورلندي زاگرس، شامل توالي ضخيمي از انواع رخساره هاي كنگلومرايي بوده كه بعضاً داراي ميان لايه هايي از ماسه سنگ و مادستون نيز مي باشد. وجود يك توالي و لايه هاي كربناته - سيليسي آواري دانه ريز در بين طبقات آواريِ نهشته هاي بختياري، در زاگرس مرتفع، منطقه شلمزار (برش مرجع پيشنهادي) گزارش شده است. آنچه تاكنون در متون مرجع چينه شناسي زاگرس تقرير شده، اين است كه در حوضه زاگرس، سازند بختياري فاقد فسيل برجا بوده و براساس توالي چينه شناسي، سِن آن پليو– پليستوسن مي باشد. حال آنكه، در برش مرجع پيشنهادي در زاگرس مرتفع ، با وجود طبقات آهكي حاوي فسيل هاي برجا، سن اليگوسن پيشين را براي بخش پاييني سازند بختياري محرز مي كند. به طور كلي، سن اين سازند اليگوسن تا پليستوسن است و با تطابق چينه اي با برش هاي ديگر، چنين مي توان بيان كرد كه سازند بختياري، سازندي است كه قاعده آن حالت چند زماني1 دارد. اين مسأله مويد اين است كه آخرين تكتونيك اعمال شده ناشي از فاز كوه زايي آلپيِ پاياني در زاگرس مرتفع، نسبت به زاگرس چين خورده، زودتر آغاز گرديده است.