رابطه بين انعطاف‌پذيري و تحمل پريشاني با ميانجيگري جهت‌گيري منفي به مشكل نوجوانان بي‌سرپرست و بدسرپرست

The Relationship Between Cognitive Flexibility and Distress Tolerance by the Mediating Role of Negative Problem Orientation in Orphans and Abandoned Adolescent

مقدمه: جهت‌گيري منفي به مشكل باعث ناكارآمد شدن تلاش‌هاي فرد در مواجهه با شرايط تنش‌زا مي شود و به او اجازه نمي‌دهند در مسير تحقق اهدافش تلاش كند. پژوهش حاضر با در نظر گرفتن اهميت موضوع به بررسي رابطه بين انعطاف‌پذيري و تحمل پريشاني با ميانجيگري جهت‌گيري منفي به مشكل نوجوانان بي‌سرپرست و بدسرپرست پرداخته است. روش: مطالعه حاضر يك پژوهش همبستگي بود كه با استفاده از تحليل معادلات ساختاري صورت گرفت. جامعه پژوهش، شامل كليه نوجوانان بي‌سرپرست و بدسرپرست شهر‌ كرمان بود كه در مراكز بهزيستي نگهداري مي‌شدند. با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي صد و سي و پنج نفر از اين جامعه انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از مقياس انعطاف‌پذيري شناختي، تحمل پريشاني و جهت‌گيري منفي به مشكل استفاده شد. در نهايت داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از تحليل همبستگي پيرسون و تحليل معادلات ساختاري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: نتايج تحليل داده‌ها نشان داد كه متغير انعطاف‌پذيري شناختي علاوه بر اينكه مي‌تواند به‌طور مستقيم برتحمل پريشاني نوجوانان بي‌سرپرست و بدسرپرست تأثير بگذارد، مي‌تواند با اثرگذاري بر جهت‌گيري منفي به مشكل، تحمل پريشاني نوجوان بي‌سرپرست و بدسرپرست را تحت تاثير قرار دهد.(0/01>P) با اين وجود، تأثير غيرمستقيم از طريق جهت‌گيري منفي، بيشتر از تاثير مستقيم بود. در نهايت، شاخص‌هاي برازش نشان داد كه مدل ارائه شده در پژوهش حاضر با حذف يكي از خرده مقياس‌هاي انعطاف‌پذيري شناختي، مورد تأييد قرار گرفت. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به نقش مهم آشفتگي‌هاي شناختي و هيجاني در آسيب‌هاي رواني، مي‌توان با آموزش راهبردهاي مبتني بر انعطاف‌پذيري شناختي، با تأكيد بر جهت‌گيري مثبت نسبت به مشكل، قدرت سازگاري نوجوانان بي‌سرپرست و بدسرپرست را در برخورد با شرايط تنش‌زا به حداكثر رساند.

Introduction: Negative orientation to the problem leads to the ineffectiveness of individual efforts in dealing with stressful situations and does not allow him to strive to achieve his goals. The purpose of the present study was to investigate the relationship between cognitive flexibility and distress tolerance by the mediating role of negative problem orientation in orphans and abandoned adolescent. Methods: This study was a correlational research that carried out using structural equation analysis. The population of the present study included all orphans and abandoned adolescent were covered by the welfare office in Kerman city. 135 adolescents were selected by random cluster sampling. Data gathered by cognitive flexibility scale (CFI), Distress tolerance scale (DTS) and negative problem orientation scale (NPOQ) and analyzed by Pearson correlation and structural equation modeling. Results: The results show that cognitive flexibility directly affects the distress tolerance of orphans and abandoned adolescents also, cognitive flexibility by affecting on the negative problem orientation, indirectly affect distress tolerance (p<0/01). Nevertheless, the indirect effect of the negative direction was greater than the direct effect. Finally, fitness indices showed that the proposed model of the study have good fitness was confirmed by removing one of the subscales of cognitive flexibility resilience. Conclusions: Regarding the important role of cognitive and emotional problems in psychological pathology, adaptability of orphans and abandoned adolescent to stressful situations can be improved by the teaching of cognitive flexibility strategies by emphasizing on positive problem orientation.