اثربخشي آموزش‌ خودكارآمدي بر عزت نفس و انگيزش پيشرفت زنان معلول بهزيستي شهرستان خرم آباد

The Effectiveness of Self-Efficacy Training on Self-Esteem and Achievement Motivation in Women with Disabilities of Welfare Organization of Khoramabad City

دمه: معلوليت جسمي بخشي از دامنه وسيع معلوليت‌ها است و به‌عنوان گروهي از معلوليت‌ها تعريف مي‌شود كه در آن فرد حداقل براي مدت شش ماه نتواند به‌طور موثري از اندام‌ها يا بخشي از اندام‌هاي خود استفاده نمايد. هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش گروهي خودكارآمدي بر عزت‌نفس و انگيزش پيشرفت در زنان معلول بهزيستي شهرستان خرم آباد بود. روش: طرح پژوهش حاضر، نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه‌آماري اين پژوهش شامل همه افراد معلول تحت پوشش بهزيستي شهرستان خرم آباد بود كه از ميان آن‌ها صد و بيست نفر از زنان به شيوه در دسترس انتخاب شدند و مقياس عزت نفس و انگيزش پيشرفت را تكميل نمودند. پس از اجراي پرسشنامه‌ها، بيست و چهار نفر از شركت‌كنندگان، انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمايش به مدت نه جلسه نود دقيقه‌اي، هفته‌اي يك جلسه تحت درمان قرار گرفت و گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS20 و روش تحليل كوواريانس چندمتغيره مورد تجريه و تحليل قرار گرفت. نتايج: يافته‌هاي اين مطالعه نشان داد كه تفاوت معناداري بين ميانگين نمرات آزمودني‌هاي گروه آزمايش و كنترل در پس‌آزمون وجود دارد. به‌عبارتي آموزش خودكارآمدي باعث افزايش نمرات عزت‌نفس و انگيزش پيشرفت زنان معلول در مرحله پس‌آزمون شده است.(001/>P) بحث و نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌ها مي‌توان بيان كرد كه آموزش خودكارآمدي از عوامل مهم و تاثيرگذار بر افزايش عزت‌نفس و انگيزش پيشرفت زنان معلول مي‌باشد. بنابراين، با توجه به نتايج پژوهش حاضر پيشنهاد مي‌شود كه كاربرد آموزش خودكارآمدي به‌عنوان يكي از آموزش‌هاي درماني مفيد در جهت افزايش عزت‌نفس و انگيزش پيشرفت زنان معلول بيشتر مد نظر قرار گيرد.

Introduction: Physical disabilities are part of the wider range of disabilities and defined as a group of disabilities that prevent people to effectively use their organs or their parts at least for six months. The present study was administered to investigate the effectiveness of self-efficacy training on self-esteem and achievement motivation in women with disabilities of welfare organization of Khoramabad city. Methods: Present study was experimental design with pretest, posttest and a control group. The statistical population of this study consisted of all women with physical disabilities of welfare organization of Khoramabad in 2014. Among them one hundred twenty female were selected through convenient sampling method and completed self-esteem and achievement motivation questionnaires, twenty-four subjects with physical disabilities were selected and randomly assigned to experimental and control groups. The experimental group received self-efficacy training for ten ninety minutes sessions, once a week and the control group did not receive any intervention. The data were analyzed by applying SPSS-20 and multivariable covariance analysis method. Results: The results showed that there was a significant difference between the mean scores of experimental and control groups at posttest. It is concluded that self-efficacy training can increase the self-esteem and achievement motivation among women with physical disabilities at posttest. (P<0/001) Conclusions: Based on the findings it can be said that self-efficacy training is one of the most important and influential factors in increasing the self-esteem and achievement motivation of women with physical disabilities. So according to the study results, it is recommended to counselors and planners of the health filed to employ and apply self-efficacy training as one of the useful therapeutic training to increase self-esteem and achievement motivation of persons with disabilites. So it seems to be necessary to focus on psychological treatments to increase the mental health of physically disabled people.