تاثير جنيستئين بر حافظه فضايي موش‌هاي صحرايي پاركينسوني اواريكتومي شده

The Effect of Genistein on Spatial Memory in Ovariectomized Rat Model of Parkinson’s Disease

سابقه و هدف: اختلال در حافظه و يادگيري از عوارض بيماري پاركينسون مي­باشد. همچنين كاهش هورمون استروژن در دوران يائسگي باعث بروز اختلال در حافظه مي گردد. با توجه به اينكه جنيستئين داراي اثرات استروژني و محافظت نوروني مي­باشد. بنابراين اين مطالعه جهت بررسي اثر جنيستئين بر يادگيري و حافظه در موش­هاي صحرايي پاركينسوني اواريكتومي شده انجام گرديد. مواد و روش­ها: اين مطالعه تجربي بر روي 48 سر از موشهاي صحرايي ماده نژاد ويستار كه به شش گروه 8 تايي تقسيم شدند، انجام گرديد كه گروه ها شامل گروه كنترل و پاركينسوني دريافت كننده حلال دي متيل سولفوكسايد و چهار گروه پاركينسوني-اواريكتومي شده دريافت كننده حلال دي متيل سولفوكسايد، جنيستئين (10mg/kg)، تاموكسيفن (20mg/kg) و مخلوط جنيستئين (10mg/kg) و تاموكسيفن(20mg/kg) به صورت پيش درمان به مدت يك هفته بودند. مسير نيگرواسترياتال توسط 8 ميكروگرم 6-هيدروكسي دوپامين تخريب شد. يادگيري و حافظه فضايي با آزمون ماز آبي موريس مورد بررسي قرار گرفت. يافته­ ها: در هر دو مرحله يادگيري و بازخواني اختلاف معني ­داري بين گروه كنترل با گروه­هاي پاركينسوني و پاركينسوني-اواريكتومي (p<0/0001) وجود دارد. همچنين گروه­هاي پاركينسوني-اواريكتومي 0/26±4/21 ثانيه و پاركينسوني 0/61±5/94 ثانيه در ربع هدف مانده ­اند كه در مقايسه با گروه كنترل كمتر (0/33±12/15 ثانيه) بوده است. بعلاوه اواريكتومي باعث افزايش مدت زمان يادگيري (p=0/002) و كاهش مدت زمان بازخواني (p=0/034) در موش­هاي پاركينسوني شد. جنيستئين (0/46±11/85 ثانيه) در مقايسه با دريافت­ كننده جنيستئين و تاموكسيفن(0/86±6/37 ثانيه) مدت زمان بيشتري را در ربع هدف طي كرده است (p=0/0001). نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه جنيستئين يادگيري و حافظه فضايي در موش­هاي صحرايي پاركينسوني اواريكتومي شده را بهبود مي ­بخشد.

BACKGROUND and OBJECTIVE: Impaired learning and memory are the complications of Parkinson's disease. Moreover, estrogen reduction during menopause may impair memory. Given that genistein has neuroprotective and estrogen effects, this study aimed to investigate the effect of genistein on learning and memory of ovariectomized rat model of Parkinson’s disease. METHODS: In this experimental study, 48 female Wistar rats were divided into six groups of eight, including a Parkinsonism group receiving dimethyl sulfoxide solvent, four ovariectomized groups of rats with Parkinson’s disease receiving dimethyl sulfoxide solvent, genistein (10 mg/kg), tamoxifen (20 mg/kg), and a mixture of genistein (10 mg/kg) and tamoxifen (20 mg/kg) as pre-treatment for a week, as well as a control group. Nigrostriatal pathway was destroyed by 8 μg of 6-hydroxy-dopamine. Learning and spatial memory were evaluated by Morris water maze test. FINDINGS: In training and assessment stages, there was a significant difference between the control group and the Parkinsonism and ovariectomized-Parkinsonism groups (p<0.0001). The mean times the ovariectomized-Parkinsonism and Parkinsonism groups remained in the target quadrant were 4.21±0.26 s and 5.94±0.61 s, respectively, which was less compared to the control group (12.15±0.33). In addition, ovariectomy prolonged acquisition (p=0.002) and reduced probe testing time (p=0.034) in the rats with Parkinson's disease. The genistein group spent more time in the target quadrant compared to the group receiving genistein and tamoxifen (11.85±0.46 s vs. 6.37±0.86 s, respectively; p=0.0001). CONCLUSION: The results showed that genistein improves spatial learning and memory in the ovariectomized rat model of Parkinson’s disease.