مقايسه تاثير تزريق وريدي فنيل افرين و افدرين در درمان افت فشارخون متعاقب بيحسي نخاعي در اعمال جراحي اورتوپدي

Comparison of the Effects of Intravenous Phenylephrine and Ephedrine in Treatment of Hypotension after Spinal Anesthesia in Orthopedic Surgery

سابقه و هدف: افت فشارخون بعد از بي حسي نخاعي عارضه شايع و بالقوه خطرناكي است كه پيشگيري و درمان صحيح و سريعي را نيازمند است .در مطالعات اخير نتايج ضد و نقيضي در خصوص ارجحيت فنيل افرين يا افدرين در پيشگيري يا درمان افت فشار خون بعد از بي حسي نخاعي وجود دارد. هدف از اين مطالعه، مقايسه فنيل افرين و افدرين در درمان افت فشار خون متعاقب بيحسي نخاعي در اعمال جراحي ارتوپدي اندام تحتاني مي باشد. مواد و روش­ها: اين مطالعه كارآزمايي باليني دوسوكور، بر روي 110 بيمار با دامنه سني 65-40 سال كلاس ASAI-II كانديداي عمل جراحي ارتوپدي اندام تحتاني كه تحت بيحسي نخاعي با 3سي سي بوپيواكايين 0/5% قرار گرفته بودند، انجام شد. بيماران بطور تصادفي به دو گروه 55 نفري تقسيم شدند. بعد از مشاهده افت فشارخون به ميزان بيشتر از 20% و يا فشار خون كمتر از 90/60 mm/Hg در اين بيماران به گروه اول50 ميكروگرم داروي فنيل افرين و به گروه دوم 5 ميلي گرم داروي افدرين تزريق وريدي شد. اطلاعات مربوط به وضعيت هموديناميك بيمار، جمع آوري و مقايسه شد. يافته­ ها: گرچه در درمان افت فشار خون سيستوليك و دياستوليك به دنبال بيحسي نخاعي داروي فنيل افرين تاثير بيشتري ازداروي افدرين داشت (فشار خون سيستوليك 10/6±119 در مقابل 10/34±112/35، فشار خون دياستوليك: 6/67±73/42 در مقابل 6/15±70/05) ولي اين نكته حايز اهميت است كه بجز در زمانهاي 2 و 4 دقيقه بعد از تجويز وازوپرسور از نظر آماري اختلاف معني داري بين دوگروه وجود نداشت. در مورد تغييرات ضربان قلب در اين بيماران در هر دو گروه همزمان با افت فشار خون ضربان قلب افزايش داشت. نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه تجويز فنيل افرين در درمان افت فشارخون متعاقب بيحسي نخاعي در اعمال جراحي ارتوپدي اندام تحتاني مناسبتر از داروي افدرين مي باشد.

BACKGROUND and OBJECTIVE: Hypotension after spinal anesthesia is a common and potentially dangerous complication, prompt and accurate prevention and treatment of which are of paramount importance. In the recent studies there have been conflicting results regarding the efficacy of phenylephrine and ephedrine in the prevention and treatment of hypotension after spinal anesthesia. Thus, in this study, we purport to compare the effects of phenylephrine and ephedrine in the treatment of hypotension after spinal anesthesia for lower limb orthopedic surgery. METHODS: This double-blind clinical trial was conducted on 110 ASAI-II patients aged 40-65 years, who were candidates for orthopedic surgery of lower limbs under spinal anesthesia with 3 mL of bupivacaine 0.5%. The subjects were randomly divided into two groups of 55. After observing 20% fall in blood pressure or blood pressure less than 90/60 mm/Hg, the first group received 50 μg of phenylephrine and the second group was administered 5 mg of intravenous ephedrine. Information concerning the hemodynamic status of the patients was collected and compared. FINDINGS: Phenylephrine was more effective in the treatment of systolic and diastolic hypotension following spinal anesthesia compared to ephedrine (systolic blood pressure: 119±10.6 vs. 112.35±10.34 nc and diastolic blood pressure: 73.42 ± 6.67 vs. 70.05± 6.15 nc). However, it should be noted that except for 2 and 4 minutes after administration of vasopressor, there was no statistically significant difference between the two groups. In both groups, heart rate elevated simultaneously with decrease in blood pressure. CONCLUSION: The results revealed that phenylephrine was more effective in the treatment of hypotension following spinal anesthesia compared to ephedrine in lower limb orthopedic surgery.