بررسي رابطه خشونت خانگي وطلاق عاطفي در ميان زنان متاهل شهر تهران در سال 1395

Study on Relationship of Domestic Violence with Emotional Divorce Among Married Females in Tehran

شناسايي عوامل تاثيرگذار بر طلاق عاطفي با توجه به تبعات بسيار سوء اين مشكل اجتماعي، مي‌تواند نقش مهمي را در پيشگيري از وقوع آن بازي كند. به‌نظر مي‌رسد يكي از دلايل اصلي طلاق عاطفي، پديده خشونت خانگي عليه زنان باشد. پژوهش حاضر با هدف شناخت رابطه خشونت عليه زنان با طلاق عاطفي در بين زنان متاهل شهر تهران انجام شده است. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات پيمايشي-همبستگي (مقطعي) است كه رابطه خشونت خانگي عليه زنان و طلاق عاطفي را مورد مطالعه قرار مي‌دهد. جامعه‌ي‌آماري اين پژوهش شامل تمام زنان متاهل شهر تهران در سال 1395 مي‌باشد. براي انتخاب زنان متاهلي كه با همسر خود درحال زندگي هستند از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي (چندمرحله‌‌اي) استفاده شد. حجم نمونه‌ي برآورد شده 402 نفر مي‌باشد. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه طلاق عاطفي گاتمن(2000) و پرسشنامه خشونت خانگي عليه زنان حاج يحيي(2001) استفاده شد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها پس از جمع‌آوري آن‌ها به كمك نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و بهره‌گيري از آزمون‌هاي آماري پيرسون، اسپيرمن وتحليل رگرسيون لوجستيك انجام گرديد. نتايج: نتايج پژوهش نشان داد كه رابطه مثبت و معناداري بين خشونت عليه زنان با طلاق عاطفي وجود دارد. و ابعاد خشونت خانگي عليه زنان بين 40/2% تا 53/7% از تغييرات واريانس طلاق عاطفي را پيش‌بيني مي‌كند. از بين متغيرهاي دموگرافيك، پايگاه اقتصادي-اجتماعي با طلاق عاطفي رابطه مثبت و معنادار داشته و بين سن، مدت ازدواج و تعداد فرزندان با طلاق عاطفي ارتباط معناداري مشاهده نشد. بحث و نتيجه‌گيري: خشونت خانگي عليه زنان مشكلات شديدي به خانواده تحميل مي‌كند. زنان دچار خشونت خانگي نيازمند توجه بيشتر در جهت كاهش طلاق عاطفي هستند. نتايج اين مطالعه به سياست‌گذاران و برنامه‌ريزان كار با خانواده و زنان پيشنهاد مي‌كند كه در برنامه‌ريزي سياست اجتماعي و مداخلات مرتبط در حوزه سلامت، به نقش خشونت خانگي عليه زنان در طلاق عاطفي توجه نموده و از آن استفاده نمايند. اين سياست‌گذاري‌ها و تدوين مداخلات مرتبط مي‌تواند به كاهش آمارهاي طلاق رسمي نيز كمك كند.

Introduction: Emotional divorce has negative persistent effects on victims therefore, recognizing of risk factors is very important.One of the main reasons for emotional divorce is domestic violence against women. This study is aimed to investigate the relationships between violence against women with emotional divorce among married women in Tehran. Methods: This research is an analytical-correlation study that investigates the relationship between domestic violence against women and emotional divorce. The study population consisted married women in Tehranm Iran in 2016. Cluster sampling (multi-stage) was used for choosing married women who are living with their husbands. The estimated sample involves 402 persons. To collect data, Guttmann emotional divorce questionnaire (2000) and Hajyahya domestic violence against women questionnaire (1988) were used. Data analysis was done by SPSS22 and Pearson, Spearman, and logistic regression analysis were performed. Results: Results showed that there is a significant positive relationship between violence against women and emotional divorce; and dimensions of domestic violence against women predict between 40.2% to 53.7% of variance changes of emotional divorce. Among the demographic variables, economic and social status had a significant positive correlation with emotional divorce; and there was no significant relationship between age, duration of marriage, and number of children with emotional divorce. Conclusions: Domestic violence against women imposes severe problems to the family. In order to reduce emotional divorce and formal divorce, more attention is needed to women experiencing domestic violence. The results of this study suggest policy makers and planners who work with families and women to pay attention to the role of domestic violence against women, focus on emotional divorce, and use it in their social policy planning and related interventions in the health sector. The formulation of policies and related interventions can also help reduce the official divorce statistics.