تفسير كاربردي گونه هاي مختلف معشوق در اشعار سيمين بهبهاني با تكيه بر نظريات اريك فروم

An Applied Interpretation of Various Types of the Beloved One in Simin Behbahani’s Poetry Based on Erich Fromm’s Ideas (A Socio-Psychological Approach)

سيمين بهبهاني معمار شعر عاشقانه معاصر است وهنر بزرگ وي در طراحي اين جهانهاي تودرتوي عاشق ومعشوق است كه هيچ يك در تزاحم با ديگري نيستند. براساس نظريات فروم بين عشق به خدا، عشق مادر به فرزند، عشق برادرانه، عشق به جنس مخالف، ويا حتي عشق به نفس، فرق اساسي وجود ندارد؛ بلكه ماهيت اين عشق ها، همه يكي است وتنها موضوع آنها متفاوت است. اين جستار با روش تحليلي - توصيفي به تفسير گونه- هاي مختلف معشوق براساس نظريات اريك فروم با ذكر شواهد در اشعار سيمين بهبهاني پرداخته است كه بازتابي از رهيافت تركيبي جامعه شناسي – روانشناسي را به خواننده عرضه ميكند. نتايج اين پژوهش نشان ميدهد كه ميان نظريات اريك فروم وسيمين بهبهاني دربارة گونه هاي مختلف معشوق وجه اشتراك بسياري وجود دارد.

Simin Behbahani is the architect for Iranian contemporary lyrics, and her skillful artistry is creating labyrinth-like worlds for the lover and the beloved where none of which is opposite the other. According to Erich Fromm there would be no difference between diversity forms of love; i.e. the essence of all loves is the same except for the subject of them, including a male-female love, a mother-child love, a man-God love, a brother-sister love or even a man-himself love. The present research is an attempt to interpret – through an analytical approach – different types of the beloved according to Fromm’s ideas and to find their examples in Behbahan’s poems. The findings of the research reveal a vast range of similarity between Behbahani and Fromm’s ideas about different beloveds – who are beautifully present in Behbahani’s poems