نگاهي به اوزان عروضي عاشقانه هاي ( غزلواره هاي ) چهار شاعر معاصر

Prosodic Metrics in the Romantic Poems of Four Iranian Contemporary Poets

شعر نيمايي در قالب ساختاري يعني رعايت اركان عروضي دچار ابهاماتي شد كه بعدها شاعران نو پرداز در برطرف كردن آنها توانايي هاي خود را در اشعارشان به طرق مختلفي بروز دادند . عاشقانه ها يا همان اشعار نو عاشقانه كه در قالب هاي مختلفي سروده مي شدند مانند ديگر اشعار نو عاري از اوزان عروضي نبودند . البته اوزان عروضي كه در اشعار نيمايي به كار مي رفت قالبا به صورت اوزان كم كاربرد نبود و بيشتر اوزان پركاربرد و آن هم در تعداد محدود به كار مي رفتند . اين نوشتار نشان خواهد داد عاشقانه هاي 4 شاعر نيمايي سرا داراي كدام اوزان عروضي و تاثير اين اوزان بر قالبهاي شعري آنها بوده است