بررسي رابطه آسيب هاي دوران كودكي و سبك دلبستگي با خودشناسي انسجامي در افراد مبتلا به اختلال شخصيت مرزي

The Relationship between Childhood Trauma, Attachment Style and Self-Knowledge in People with Borderline Personality Disorder

سابقه و هدف: از نظر روانشناسي "خود" به عنوان نظم دهنده رفتار و تجربه انساني است. هدف از اين مطالعه بررسي رابطه آسيب هاي دوران كودكي و سبك دلبستگي با انسجام "خود" در افراد مبتلا به اختلال شخصيت مرزي ميباشد. مواد و روشها: اين پژوهش توصيفي همبستگي بر روي 100 نفر بيمار مبتلا به اختلال شخصيت مرزي مراجعه كننده به كلينيك روانپزشكي بيمارستان امام ساري در محدوده سني 55-18 كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند، انجام شد. در ارزيابي"انسجام خود" از پرسشنامه 12 سوالي خودشناسي انسجامي قرباني، "آسيب هاي دوران كودكي" 24 سوالي بوگلاس بريمنر و "سبك هاي دلبستگي" هازن و شيور استفاده شد. يافته ها: آسيب عاطفي با دلبستگي ايمن داراي رابطه منفي و ضريب همبستگي 0/023 مي باشد (05/0>p). آسيب جسمي در دوران كودكي با سبك دلبستگي اجتنابي، رابطه منفي و معني دار داشت و ضريب همبستگي 0/231 بود (p<0/05). آسيب هاي عمومي در دوران كودكي، رابطه مثبت و معني دار با سبك دلبستگي دوسوگرا با ضريب همبستگي 0/239 داشت (p<0/05 ). نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه سبك هاي دلبستگي اجتنابي و ايمن با آسيب هاي جسمي و عاطفي در دوران كودكي رابطه منفي؛ اما سبك دلبستگي دوسوگرا با آسيب هاي دوران كودكي رابطه مثبت دارند.

BACKGROUND and OBJECTIVE: The Psychology of "self" is defined as the ordering of human experience and behavior. The aim of this study was to examine the relationship between childhood and attachment damages with the integrity of the "self" in people with borderline personality disorder. METHODS: This descriptive correlation study was conducted on 100 patients with borderline personality disorder referred to a psychiatric clinic in Sari hospital, aged 55-18, who were selected by convenience sampling method. Evaluation of the "cohesion" was done using 12-item questionnaire cohesive self-knowledge, 12-item childhood damages of Boglas Brimner and attachment styles of Hazan and Shaver. FINDINGS: The emotional damage had a negatively correlation with 0.23 secure attachment (p<0.05). Physical damage in childhood had a significant negative correlation with an avoidant attachment style and the correlation coefficient was 0.231 (p<0.05). General damages in childhood had a positive and significant relationship with ambivalent attachment style and the correlation coefficient was 0.239 (p<0.05). CONCLUSION: According to the results of this study, safe and avoidant attachment styles had negative relationship with physical and emotional damages in childhood, whereas ambivalent attachment style was positively correlated with childhood damages.