بررسي اثرات تزريق محيطي و داخل هيپوكمپي سيگلوهگزاميد به عنوان مهار‌گر سنتز پروتئين بر بازتثبيت تأخيري حافظه احترازي غير فعال در موش بزرگ آزمايشگاهي

Effects of systemic and intra-hippocampal injections of cycloheximide on the late reconsolidation of fear-based memory in rats

سابقه و هدف: فعال‌سازي حافظه‌هاي تثبيت شده، موج دوم تحكيم حافظه موسوم به بازتثبيت حافظه را فعال مي‌كند. اخيراً، فرايند تثبيت تاخيري حافظه نيز پيشنهاد شده است كه حاكي از وجود يك دوره تاخيري تثبيت حافظه بعد از يادگيري است. اين فرايند به توليد پروتيين در مغز، به‌ويژه در هيپوكمپ وابسته است. هدف اين مطالعه بررسي وجود فرايند احتمالي بازتثبيت تاخيري وابسته بعد از فعال‌سازي يك حافظه تثبيت شده و وابستگي آن به سنتز پروتيين، به‌ويژه در هيپوكمپ بود. همچنين، مقاومت حافظه‌ها به سن‌هاي مختلف در برابر آسيب توسط مهارگرهاي سنتز پروتيين بررسي شد. مواد و روش‌ها: موش‌هاي سفيد بزرگ آزمايشگاهي نر از نژاد ويستار در دستگاه احترازي غير فعال (1 ميلي‌آمپر- 3 ثانيه) آموزش داده شدند. در آزمايش اول، در گروه‌هاي مجزا در فاصله زماني 15 دقيقه قبل از فعال‌سازي و 3، 6، 12 و 24 ساعت بعد از فعال‌سازي حافظه، تزريق داخل صفاقي سيكلوهگزاميد انجام شد. در آزمايش دوم، اثرات تزريق محيطي سيكلوهگزاميد بر باز‌تثبيت تأخيري به موازات افزايش سن حافظه در گروه‌هاي با سن حافظه 7، 14، 28 و 56 روز انجام شد. در آزمايش سوم، اثرات داخل هيپوكمپي سيكلوهگزاميد بر باز‌تثبيت تأخيري حافظه ارزيابي شد و در آزمايش آخر، اثرات تزريق داخل هيپوكمپي سيكلوهگزاميد بر باز‌تثبيت تأخيري به موازات افزايش سن حافظه در گروه‌هاي با سن حافظه 7، 14، 28 و 56 روز بررسي شد. در تمام اين آزمايش‌ها، بررسي تست حافظه در 2 و 7 روز بعد از فعال‌سازي حافظه انجام شد. يافته‌ها: تزريق سيستميك سيكلوهگزاميد در زمان 15 دقيقه قبل از فعال‌سازي و 3، 6، 24 ساعت بعد از فعال‌سازي بر بازتثبيت حافظه ترس اثر معني‌داري ندارد، ولي تزريق آن 12 ساعت بعد از فعال‌سازي، باز‌تثبيت حافظه ترس را مختل نمود. با افزايش سن حافظه، اثر آن ديده نشد. تزريق داخل هيپوكمپي سيكلوهگزاميد اثر مختل‌كنندگي مشابه‌اي داشت. اين اثر روي حافظه 7 روزه نيز مشاهده شد. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين مطالعه نشان مي‌دهند كه سنتز پروتئين، به‌ويژه در هيپوكمپ براي بازتثبيت تاخيري حافظه ضروري است. با گذشت زمان، بازتثبيت تاخيري حافظه‌ها نسبت به عوامل تخريب‌گر مقاومت بيش‌تري پيدا مي‌كنند

Introduction: Reactivation of a stabilized memory induces a second wave of consolidation process which is now called as reconsolidation. Recently, a late consolidation process was proposed, suggesting that memory after learning within a delayed time window was labile. This late memory consolidation needs protein synthesis in the hippocampus. The aim of this study was to test whether the re-stabilized memory after reactivation also requires a late-phase protein synthesis in the hippocampus. We also investigated whether memories become increasingly resistant to disruption with age. Materials and Methods: Male Wistar rats were trained in a one trial passive avoidance task (1mA, 3s). In the first experiment, cycloheximide (CYC, 2.8 mg/kg, i.p.) administrated 15 minutes before the memory reactivation and also 3, 6, 12 and 24 hours after the memory reactivation. In the second experiment, the same dose of CYC administrated to rats with memory age of 7, 14, 28 or 56 days. In the third experiment, CYC administrated (4 µg or 8µg/µl) into hippocampus. In the last experiment, CYC administrated (8µg/µl) into hippocampus of rats with memory age of 7, 14, 28 or 56 days. In all experiments, memory test was done 2 and 7 days after memory reactivation. Results: Results indicated that systemic administration of CYC only 12h after memory reactivation significantly impaired memory retention. With increasing the age of memory, no effect of CYC was found. This impairing effect also was found when CYC was injected into hippocampus. This impairing effect also was found on memory age with 7 days. Conclusion: Our findings indicate that protein synthesis, particularly in the hippocampus, plays an important role in the late memory reconsolidation and with increasing the age of memories, they become resistant to disruption.