تعيين مناطق كارست توسعه يافته با استفاده از مدل هاي منطق فازي و OWA در حوضه ي قره سو

در ايران آب بسياري از شهرها خصوصاً مناطق غربي از طريق منابع كارست تأمين مي‌شود. بر اين اساس در تحقيق حاضر به ارزيابي توسعه فرايندها و آبخوان هاي كارستيك در حوضه ي قره سو پرداخته شده است. اين تحقيق مبتني بر روش هاي ميداني، ابزاري و كتابخانه اي است كه به‌ منظور تعيين مناطق كارستيك توسعه يافته در حوضه ي قره سو از 8 عامل: سنگ شناسي، گسل، شيب توپوگرافي، جهت شيب، ارتفاع، رودخانه، بارش و اقليم (دما و رطوبت) استفاده شده است. براي اين منظور ابتدا با استفاده از روش نرم افزاري (ARC GIS و IDRISI) اقدام به تهيه ي لايه هاي اطلاعاتي شده است. پس از تهيه ي لايه هاي اطلاعاتي، اين لايه ها بر اساس نظر كارشناسان وزن دهي و سپس با استفاده از مدل ANP استانداردسازي شده اند، سپس با استفاده از دو مدل منطق فازي و ميانگين گيري وزن دار ترتيبي نقشه هايي نهايي حاصل شده است. بر پايه نتايج حاصل از عوامل موثر در توسعه يافتگي كارست، حوضه ي مورد مطالعه از نظر ميزان توسعه يافتگي به 5 طبقه ي زياد، نسبتاً زياد، متوسط، كم و خيلي كم تقسيم شده است. با تـوجه به اينكه در روش مـنطق فازي و ميانگين گـيري وزن دار تـرتيبي (OWA) اختلاف هايي در تلفيق و تركيب لايه هاي اطلاعاتي وجود دارد، نتايج نهايي داراي اختلافاتي از نظر وسعت طبقات هستند به طوري كه در روش OWA به دليل اين كه تعديل بيش تري صورت مي گيرد اختلاف طبقات كم تر از روش منطق فازي است اما روند كلي ميزان توسعه يافتگي در هر دو روش تقريباً منطبق بر هم است و ميزان توسعه يافتگي از شمال و شمال شرق به سمت جنوب و جنوب غرب كاهش مي بايد.