كاربرد GIS و تحليل سلسله مراتبي در تعيين مناطق مستعد آب‌هاي زيرزميني دشت مهران استان ايلام

در مناطق خشك و نيمه خشك كه با كمبود آب روبرو هستند، بررسي پتانسيل آب و مديريت  آب هاي زيرزميني امري ضروري مي‌باشد. يكي از راهكارهاي مديريتي منابع آب، شناسايي مناطق آبي با پتانسيل‌هاي مختلف و  بهره‌برداري از آنها با توجه به ظرفيت شان مي‌باشد. هدف از اين پژوهش پهنه‌بندي مناطق  پتانسيل آب زيرزميني در دشت مهران (استان ايلام)، از طريق روش‌هاي AHP و تكنيك GIS مي‌باشد. جهت نيل به اين هدف از معيارهاي زمين‌شناسي، اقليم، هيدرولوژي، پوشش گياهي و توپولوژي (طبقات ارتفاع و شيب توپوگرافي)،  بهره گرفته شد، به كمك روش تحليل سلسله مراتبي (AHP) در نرم افزار IDRISI وزن دهي انجام شد. با استفاده از روش‌هاي  AHPOWA، AHPWLC  نقشه ي نهايي پتانسيل‌يابي آب زيرزميني در منطقه ي مورد مطالعه تهيه گرديد. در مجموع 5 پهنه با پتانسيل‌يابي خيلي كم، كم، متوسط، زياد و خيلي زياد شناسايي گرديد، كه پهنه با پتانسيل‌يابي بالا منطبق بر رسوبات آبرفتي و پهنه با پتانسيل كم منطبق بر مناطق با حداكثر شيب و رسوبات رسي و مارني مي‌باشد. نتايج نشان داد كه، روش هاي بكار رفته كارايي مناسبي در پتانسيل‌يابي آب زيرزميني ايفا مـي‌كنند. نتايج حاصل از اين پـژوهش مـي‌تواند در طرح‌هاي مديـريت منابع آب زيرزميني و جلوگيري از استفاده بيشتر از توان آنها كارساز باشد.