شناسايي و رتبه‌بندي مناطق تحت خطر سيل در مخروط افكنه‌هاي شمال ايذه، استان خوزستان

سيل يكي از مهم‌ترين مخاطراتي است كه در مخروط افكنه‌ها ايجاد مي‌شود و تحليل آن با پيچيدگي‌هاي زيادي همراه است. از طرفي ديگر تعداد زيادي از شهرها و روستاهاي ايران بر روي مخروط افكنه‌ها واقع شده‌اند و بالقوه در خطر وقوع سيلاب قرار دارند. در اين تحقيق خطر سيل در مخروط افكنه‌هاي شمال ايذه در استان خوزستان مورد بررسي قرار گرفته است. در اين تحقيق ابتدا سيستم حوضه – مخروط‌افكنه در محدوده ي مورد مطالعه مشخص شد و كار در سه گام اصلي به انجام رسيد. گام اول، شناسايي قسمت‌هاي فعال مخروط افكنه‌ها با استفاده از شاخص‌هاي ژئومورفولوژيكي، گام دوم، تحليل مقدار و مدت بارندگي، تخمين رواناب، دبي اوج و زمان رسيدن به دبي اوج سيلاب و گام سوم، رتبه‌بندي مناطق خطر با روش تصميم‌گيري چند شاخصه ي تاپسيس. تحليل نهايي بر اساس چهار متغير مساحت مخروط افكنه ي فعال، مساحت روستاهاي مستقر در مخروط‌هاي فعال، دبي اوج سيل و مدت زمان رسيدن به دبي اوج سيلاب. تقريباً نود درصد مخروط افكنه‌هاي منطقه حالت تحميلي داشته و رأس توپوگرافيك با نقطه ي تقاطع يكسان داشته‌ است. مخروط افكنه‌هاي 2 و 5 با ضريب نزديكي 1 و 0.448 به ترتيب در رتبه‌ها اول و دوم خطر سيلاب در منطقه قرار گرفتند. دو متغير مساحت مخروط افكنه و مساحت روستاهاي واقع بر آن‌ها هفتادوهفت درصد وزن تأثيرگذاري را در رتبه‌بندي خطر سيلاب داشته‌اند.