پهنه بندي خطر سيلاب با استفاده از تلفيق روش هاي SCS-CN و WLC (مطالعه ي موردي: حوضه ي خياو چاي مشكين شهر)

سيلاب يكي از مهم ترين مخاطرات ژئومورفولوژيكي حوضه هاي آبخيز مي باشد. حوضه ي خياو چاي مشكين شهر به لحاظ شرايط اقليمي و توپوگرافي، بسيار مستعد جهت شكل گيري سيلاب مي باشد. بنابراين هدف تحقيق حاضر، پهنه بندي حوضه ي خياو چاي از لحاظ پتانسيل وقوع سيلاب مي باشد. در اين مطالعه ابتدا، ده عامل شيب، ارتفاع، بارش، CN، ارتفاع رواناب، فاصله از رودخانه، خاك، ليتولوژي، پوشش گياهي و كاربري. اراضي، به عنوان عوامل مؤثر براي ايجاد سيلاب در منطقه شناسايي شدند. ابتدا نقشه ي كاربري اراضي منطقه با استفاده از روش نظارت شده به دست آمد و سپس نقشه ي كاربري با جدول شاخص مقايسه و با اطلاعات گروه هيدرولوژيكي خاك تلفيق شد، سپس شماره ي منحني CN تهيه شد و در مرحله ي بعد، با لحاظ ميانگين بارش و CN، ارتفاع رواناب محدوده با روش SCS محاسبه شد. همچنين، با استفاده از شاخص NDVI، نسبت به تهيه ي نقشه ي پوشش گياهي حوضه اقدام شد و سپس ساير لايه هاي اطلاعاتي در محيط GIS تهيه گرديد. وزن دهي لايه ها با استفاده از روش كرتيك انجام شد. تحليل و مدل سازي نهايي با استفاده از مدل WLC، انجام گرديد. نتايج مطالعه نشان داد، عوامل ارتفاع، ليتولوژي، شيب و بارش به ترتيب با ضريب وزني 0.173، 0.163، 0.139 و 0.133، بيشترين تأثير را بر ايجاد سيل در حوضه ي مطالعاتي دارند. همچنين، با توجه به نتايج به دست آمده به ترتيب 41.457 و 75.875 كيلومتر مربع از مساحت محدوده، در طبقه ي بسيار پرخطر و پرخطر قرار دارند.