برآورد رطوبت خاك با استفاده از مدل جديد ذوزنقه اي مرئي براي حوضه ي سيمينه با استفاده از تصاوير ماهواره لندست 8

به دليل ناپيوستگي در برداشت نمونه ها و نداشتن دسترسي به اطلاعات كافي در ارتباط با شناخت ويژگي هاي مناطق و نيز، صرف هزينه و زمان زياد جهت برآورد آب قابل دسترس خاك و تغييرات مكاني آن، استفاده از تصاوير ماهواره اي به صرفه است. مدل ذوزنقه اي حرارتي مرئي بر اساس تفسير توزيع پيكسل در فضاي LST-VI، است كه فضاي LST-VI براي تخمين رطوبت سطحي خاك يا تبخيرتعرق واقعي استفاده مي شود. هدف از اين مطالعه برآورد رطوبت خاك با استفاده از تصاوير ماهواره اي لندست 8 در سال هاي ك 2015، 2016 و 2017 و با استفاده از توزيع پيكسل در فضاي LST-VI(TOTRAM) و STR-VI (OPTRAM) مي باشد. بر اساس رابطه ي رگرسيوني برازش شده براي دو مدل، بيشترين ضريب تعيين به دست آمده براي مدل TOTRAM در سال 2015 و 2017 برابر با 0.99 مي باشد و براي مدل OPTRAM در سال 2017 برابر با 0.97 مي باشد كه نشان دهنده ي برازش و پراكنش دقيق داده ها در فضاي LST-VI و STR-VI توسط مدل هاي مورد نظر مي باشد. در حالت كلي مي توان نتيجه گرفت كه مدل OPTRAM بهتر و دقيق تر از مدل TOTRAM توانسته است رطوبت خاك را پيش بيني كند. چون ضرايب رگرسيوني به دست آمده براي OPTRAM مثبت و براي TOTRAM منفي است؛ يعني STR-VI در محدوده ي طول موج مرئي نسبت به LST-VI در محدوه ي طول موج حرارتي، دقيق ترين برآورد از رطوبت خاك را در نواحي فاقد داده هاي كنترل زميني مي تواند داشته باشد.