اولويت بندي حوضه هاي آبخيز از نظر ريسك خطر وقوع زمين لغزش در استان كرمانشاه براساس مدل تصميم گيري چندمعياره (ELECTRE1)

زمين لغزش يكي از مخاطرات ژئومورفولوژيكي از نوع حركات دامنه اي با خسارت هاي اكولوژيكي و اقتصادي بالا مي باشد. اولويت بندي زيرحوضه هاي يك حوضه ي آبخيز براساس پتانـسيل وقوع زمين لغزش، با هدف تعيين اولويت در سياست گذاري ها و اقدامات مديريتي مي تواند نقش مهمي در مديريت بهينه ي آبخيز ها داشته باشد. در تحقيق حاضر از روش تصميم گيري چندمعياره (الكترا) به منظور اولويت بندي زيرحوضه هاي آبخيز استان كرمانشاه از نظر ريسك خطر وقوع زمين لغزش استفاده شده است. معيار هاي در نظر گرفته شده، شامل ده معيار مختلف شامل شيب، جهت شيب، ارتفاع، تراكم آبراهه، تراكم گسل، دما، بارش، زمين شناسي، كاربري و تراكم گسل است كه از معيار هاي مهم و تأثير گذار بر وقوع زمين لغزش هستند. وزن معيار ها بر اساس مدل آنتروپي آنها به دست آمده و با استفاده از مدل الكترا شش زيرحوضه ي آبخيز در استان اولويت بندي، بررسي و سپس نقشه ي اولويت بندي اين شش زيرحوضه ي آبخيز تهيه شد. تهيه ي نقشه ي اولويت بندي اين امكان را فراهم مـي سازد كه مناطق آسيب پذير شناسايي و در برنامه ريزي محيطي مد نظر قرار گيرند. نقشه ي اولويت بندي منطقه ي مورد نظر نشان مي دهد كه زيرحوضه ي ريزه وند ماهيدشت در اولويت اول و زيرحوضه ي كنگير در اولويت آخر قرار دارند. به گونه اي كه براساس نتايج به دست آمده حدود 34 درصد لغزش هاي منطقه در زيرحوضه ي ريزه وند ماهيدشت رخ داده كه علت اصلي آن تكتونيك و جنس سازند هاي سطحي است. در نتيجه اين منطقه از لحاظ ضرورت انجام اقدامات مديريتي در اولويت است.