بررسي ميزان احساس امنيت اجتماعي و عوامل موثر بر آن (مطالعه موردي شهر تهران)

Sense of Security and Its Related Factors

احساس امنيت اجتماعي، از موقعيت و جايگاه برجسته‌اي در برنامه‌ريزي‌هاي كشوري برخوردار است كه دستيابي و پايدارسازي آن نيازمند مقدمات و زمينه‌ها يپيچيده‌اي بوده و آسيب‌پذيري يا زوال آن نيز، معلول زمينه‌ها و عوامل متفاوتي است.اين پژوهش با هدف سنجش ميزان احساس امنيت اجتماعي شهروندان تهراني و عوامل موثر بر آن بر روي 384 نفر از شهروندان تهراني (زن و مرد) با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي، روش پيمايش و تكنيك پرسشنامه انجام شده است. وجود رابطه بين پايگاه اجتماعي- اقتصادي با احساس امنيت اجتماعي با ضريب همبستگي تاييد گرديد. همچنين وجود رابطه بين اعتماد اجتماعي و گرايش به مشاركت در تامين امنيت با ضريب همبستگي 0.311 تاييد گرديد. با توجه به نتايج به دست آمده بيشتر شهروندان ميزان احساس امنيت اجتماعي خود را متوسط و پايين دانسته‌اند و از ميان چهار شاخص در نظر گرفته شده براي احساس امنيت اجتماعي (جاني، مالي، فكري و جمعي) امنيت مالي و جاني، ميانگيني به مراتب بيشتر از امنيت فكري و جمعي را دارا مي‌باشند. مقدار R2 در رابطه رگرسيوني 0.293 به دست آمد كه نشان‌دهنده اين است كه متغيرهاي وارد شده در مدل، فقط 29.3 درصد از تغييرات متغير وابسته را تبيين مي‌كنند و بيشترين ميزان تاثير بر متغير احساس امنيت اجتماعي را نيز پايگاه اجتماعي- اقتصادي و اعتماد اجتماعي دارا مي‌باشند.

Societal and economic security is a basic pre-requisite of a sustained and balanced development in a community. On one hand lack of such a feeling may apparently decline the dynamic forces of a given society, and on the other it may boost social costs of the society without making an improvement in welfare of that society. This research aims at studying the sense of security among Tehran’s citizens and the factors affecting such a sense among them. As a survey research, this study used organized interviews with 384 persons via cluster sampling. Societal sense of security is comprised of four main aspects: physical, financial, intellectual and collective. Findings showed that the over 90 percent of Tehran’s citizens have average to low societal sense of security. From the aforesaid four aspects, social, financial and physical security had higher average rate than intellectual and collective security. There is meaningful relationship between social-economic status, social confidence and inclination to participation with social security. Also, the value of R2 was calculated to be 0.258 which indicated that these variables can explain only 25.8 percent of changes. Also social-economic status and social trust were found to have the highest rate of influence on social security.