بررسي رابطه بين كيفيت گزارشگري مالي با افشا اطلاعات پايداري شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

موضوع و هدف پژوهش: ازآنجاكه احتمال دارد شركت‌ها از گزارش‌هاي پايداري به‌عنوان ابزاري جهت مشروعت بخشيدن به عملكرد خود استفاده كرده و كاستي‌هاي مربوط به كيفيت گزارش‌هاي مالي خود را از طريق اين اطلاعات پوشش دهند هدف از انجام اين پژوهش بررسي رابطه بين كيفيت گزارشگري مالي و افشاي اطلاعات پايداري هست تا از اين طريق شركت‌هايي كه واقعا ازنظر اجتماعي مسئوليت‌پذير مي‌باشند شناسايي شوند. روش‌شناسي پژوهش: پژوهش حاضر از بُعد هدف از نوع توصيفي و تحليلي و از بُعد نتيجه، پژوهشي كاربردي است. در اين پژوهش براي برازش الگو از روش حداقل مربعات معمولي و رگرسيون چند متغيره استفاده‌شده است و داده‌ها از نوع تركيبي است. هم‌چنين، براي انجام برآورد از نرم‌افزار Eviews نسخه 9، براي 92 شركت فعـال در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زماني 13931389 استفاده‌شده است. يافته‌هاي پژوهش: نتايج حاصل از تخمين مدل نشان مي‌دهد كه بين مديريت سود، محافظه‌كاري و كيفيت اقلام تعهدي با افشا اطلاعات پايداري رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. اما بين شاخص افشاي الزامي و افشا اطلاعات پايداري رابطه معناداري مشاهده نگرديد. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي پژوهش مشخص مي‌گردد كه شركت‌هايي كه مديريت سود انجام مي‌دهند از اطلاعات پايداري به‌عنوان جايگزيني براي كيفيت پايين گزارشگري استفاده مي‌كنند. همچنين شركت‌هاي محافظه‌كارتر و شركت‌هايي كه كيفيت اقلام تعهدي بالاتري دارند، اطلاعات پايداري را به‌عنوان مكملي براي كيفيت گزارشگري خود در نظر مي‌گيرند. اما از روي شاخص افشاي الزامي بورس نمي‌توان در مورد هدف افشا اطلاعات پايداري اظهارنظر كرد.