بيش اعتمادي مديريت صاحبكار و اظهار نظر غير مقبول حسابرس

بيش اعتمادي يكي از مهمترين ويژگي هاي شخصيتي مديران است. از ديدگاه نظري، اين ويژگي با ريسك پذيري مدير رابطه مستقيم دارد. چنانچه حسابرس اين ويژگي شخصيتي مديران را تشخيص دهد و ريسك گزارشگري مالي را به دليل بيش اعتمادي مديران، بيش از حد برآورد كند، احتمال اظهارنظر غيرمقبول افزايش مي يابد. هدف اين پژوهش تعيين رابطه ميان بيش اعتمادي مدير و اظهارنظر غيرمقبول حسابرس در شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. روش تحقيق در اين پژوهش براي جمع آوري مباني نظري و داده هاي تحقيق، از نوع كتابخانه اي و براي آزمون فرضيه، روش همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش كليه شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي‌باشند كه پس از اعمال شرايط نمونه گيري، تعداد 66 شركت به عنوان حجم نمونه مورد بررسي در دوره زماني 1386 تا 1393 تعيين شد. براي آزمون فرضيه هاي پژوهش از روش رگرسيون لجستيك استفاده شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد، بيش اعتمادي مدير با اظهارنظر غيرمقبول حسابرس رابطه معنادار و منفي دارد. يعني با افزايش بيش اعتمادي، احتمال اظهارنظر غير مقبول حسابرس كاهش مي‌يابد.