تأثير سرمايۀ اجتماعي بر ريسك‌پذيري دانشجويان كارآفريني (مورد مطالعه: دانشجويان دانشكدۀ كارآفريني دانشگاه تهران)

The Effect of Social Capital on Risk-taking of Entrepreneurship Students (Case study: Faculty of Entrepreneurship in University of Tehran)

قدرت ريسك‌پذيري بالا از مهمترين ويژگي‌هاي يك فرد كارآفرين به‌شمار مي‌رود كه مي‌تواند زمينه‌ساز توليد و اشتغال‌زايي شود. ريسك‌پذيري به نوبه خود مي‌تواند ناشي از عوامل متعددي باشد كه زمينه را براي پذيرش سطوح بالاتر ريسك فراهم مي‌آورد. سرمايۀ اجتماعي از جمله فاكتورهاي كليدي به‌شمار مي‌رود كه مي‌تواند نقشي اساسي در بالا بردن سطح ريسك‌پذيري افراد كارآفرين ايفا كند. در اين راستا، پژوهش حاضر به بررسي نظري و تجربي تأثير سرمايۀ اجتماعي بر ريسك‌پذيري دانشجويان كارآفريني مي‌پردازد. جامعۀ آماري پژوهش همۀ دانشجويان دانشكدۀ كارآفريني دانشگاه تهران هستند كه در بازۀ زماني در اين دانشكده مشغول به تحصيل بوده‌اند. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران برابر با 252 برآورد شد. به‌منظور جمع‌آوري داده‌ها از روش نمونه‌گيري غيراحتمالي در دسترس استفاده شد. براي ­آزمون فرضيه­ ها­، از آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون ريج بهره گرفته شد. يافته­ ها نشان مي­دهد كه اعتماد فردي و نهادي تأثير مثبتي بر ريسك‌پذيري دانشجويان دارد. به‌علاوه، مشاركت هميارانه، خيريه‌اي و مذهبي، ريسك‌پذيري دانشجويان را بهبود مي‌بخشيد. با وجود اين، تأثير مشاركت رسمي و اعتماد عمومي بر ريسك‌پذيري معني‌دار نبود.

The high risk-taking power is one of the most important features of entrepreneur which can lead to production and employment. Risk-taking in turn can be caused by several factors, which provides the requirements of accepting a higher level of risk. Social capital can be considered as a key factor that can play critical role in enhancement of risk-taking level. In this context, current study theoretically and empirically examines the effects of social capital on risk-taking of entrepreneurship students. Population was all students in Faculty of Entrepreneurship, University of Tehran. The sample size of 252 was calculated using Cochran formula. Convenience sampling plan was employed to collect data. To test hypotheses, ridge regression and Pearson correlation were used. Results indicated that individual and institutional trust has a positive impact on risk-taking of students. In addition, cooperative, and charitable religious participation were found to improve risk-taking of students. However, the impacts of formal participation and public trust on risk-taking were not significant.