عوامل مؤثر بر گرايش به فرزندآوري زنان شهر تهران

Effective Factors on Mothers’ Inclination to Have Children in Tehran

پژوهش حاضر به‌ منظور بررسي عوامل مؤثر بر گرايش به فرزندآوري در بين زنان مناطق 1 و 19 شهر تهران و مقايسه آنها صورت گرفته است. كاهش سطح باروري، يكي از مشخصه ­هاي جمعيت‌شناختي شهر تهران است. ازاين‌رو مطالعه شهر تهران از درجه اهميت بالايي برخوردار است. جامعه آماري اين پژوهش همه مادران مراجعه‌كننده به پايگاه­ هاي سنجش سلامت بينايي­ سنجي و شنوايي ­سنجي دانش ­آموزان بدو ورود به مدرسه است. هدف اين پژوهش شناخت متغير­هاي حمايت­­ اجتماعي، اشتغال زنان و پايگاه اقتصادي­­ اجتماعي خانواده بر گرايش به بارداري مجدد است. براساس نتايج آزمون دي­ سامرز و كندال­سي بين متغير حمايت­ هاي اجتماعي و گرايش به داشتن فرزند ديگر رابطه معنادار به‌ دست آمده است كه نشان­‌دهنده قوي بودن شبكه خويشاوندي در ايران است. اما بين متغير اشتغال زنان و پايگاه اقتصادي اجتماعي خانواده و گرايش به داشتن فرزند ديگر رابطه معناداري به‌ دست نيامده است.

This research is done in order to study the factors that affect the trend among women to have babies in District 1 and District 19 of Tehran and compare them. A decrease in fertility rate in this city is one of the demographical characteristics of the city. So a study on Tehran is of great importance. The Statistical population of this research includes all mothers who go to optometry and audiometry centers for children starting school education. The goal of this research is to study the effect of variables of social support and women’s employment on further pregnancy. Based on the results of Samers' d and Kendall’s tests on variables of social support and inclination to have more children, another significant relationship is identified that shows the strength of kinship network in Iran. But no significant relationship is revealed between the variable of women's employment and socio-economic status of family on the one hand, and inclination to have more children, on the other hand.