اثربخشي مداخلات كنترل مهندسي و غير مهندسي برسطوح ريسك مخاطرات و شاخص هاي ايمني بهداشتي در يكي از صنايع سراميك سازي

Effect of engineering and non-engineering interventions on risk level of hazards, health and safety indicator in the Ceramics Industry

مقدمه: توسعه فناوري بويژه در صنايع مخاطره آميز سبب شده است كه فلسفه ايمني از رويكرد پس از وقوع به رويكرد پيش از وقوع تغيير يابد. رويكرد جديد بر پايه شناسايي وكنترل ريشه اي حوادث وبيماري‌هاي شغلي پيش از وقوع آنهاست لذا اين مطالعه با هدف بررسي ومقايسه اثربخشي مداخلات كنترلي مهندسي وغير مهندسي بر روي سطوح ريسك و شاخص‌هاي ايمني بهداشتي در يكي از صنايع سراميك سازي انجام پذيرفت. روش بررسي: روش بررسي اين مطالعه از نوع پيش از مداخله و پس از مداخله است. پس از شناسايي وارزيابي اوليه خطرات توسط تيم كارشناسي و با استفاده از تكنيكFMEA 6 بعدي، راهكارهاي اصلاحي با اعمال سه روش كنترلي مهندسي، غيرمهندسي وتوام انجام و پس از گذشت 5 ماه از اجراي مداخلات ،سيستم بار ديگر ارزيابي و RPN2 بدست آمد و سطح شاخص‌هاي ريسك قبل وبعد از اجراي انواع كنترل ها بررسي گرديد . يافته ها: در مجموع 163ريسك در صنعت مربوطه در 8 واحد كاري شناسايي گرديد. واحد توليد بدنه با ميانگين عدد ريسك 407 داراي بيشترين پتانسيل آسيب رساني و واحد كوره با ميانگين عدد ريسك 261 داراي كمترين آسيب بود. بيشترين عدد اولويت ريسك (570= RPN) مربوط به كار در ارتفاع و فعاليت روي پلت فرم اسپري بالميل بود. بيشترين اثربخشي پس از مداخله در كاهش پارامتر احتمال 0.002 = P و اجراي مداخلات همزمان بدست آمد. بعداز اعمال مداخله سطح ريسك غيرقابل قبول با شماره 34، به حد قابل قبول و متوسط رسيد. نتيجه گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان داد بيشترين تاثير كنترل‌هاي مهندسي بر روي كاهش شاخص احتمال وقوع، بيشترين تاثير كنترل‌هاي غير مهندسي بر بهبود كشف خطر، و بيشترين تاثير كنترل‌هاي همزمان بر كاهش شدت خطر مي‌باشند. اگردو موضوع هزينه و زمان براي مديران كنترل ريسك مطرح نباشد، بكارگيري روش‌هاي كنترلي همزمان مي‌تواند بهترين و اثر بخش ترين استراتژي مداخله باش

Introduction: The approach of the present study was identification and control of incidents and occupational incidents before and after occurrence. Therefore, this study was conducted to investigate and compare the effectiveness of engineering and non-engineering control interventions on risk levels and health safety indicators in one of the ceramic industries. Methods: The method of this study was pre-interventional and post-interventional. After identifying and initial assessment of risks by a team of experts and using the FMEA 6-D technique, corrective strategies were implemented using three methods of engineering control, non-mechanical and both methods; after 5 months of implementation of the interventions, the system was re-evaluated and RPN2 was obtained. Then, the levels of risk indicators before and after the implementation of various types of controls were investigated. Results: A total of 163 risks were identified in the industry at 8 units. The body production unit with the mean risk number 407 had the highest potential damage and the furnace unit with the lowest risk number of 261 had the least damage. The highest risk priority number (RPF = 570) was related to work at height and activity on the Ballmill Spray Platform. The highest efficacy after intervention was to reduce the probability of P=0.002 and simultaneous interventions. After the intervention, the unacceptable risk level (no. 34) reached an acceptable and moderate level. Conclusion: The results of this study show that engineering controls have the greatest impact on decreasing probability indexes, non-engineering controls on improving the risk discovery, and simultaneous controls on reducing the severity of the risk. If cost and time are not mentioned by managers, the use of simultaneous control methods can be the best and most effective intervention strategy.