مقايسه سبك‌هاي دلبستگي و تاب‌آوري در افراد داراي معلوليت بينايي، معلوليت شنوايي و افراد عادي

A Comparison of Attachment Styles and Resilience Between People with Visually Impaired and Hearing Impaired and the Ordinary Ones

مقدمه: هدف اين پژوهش مقايسه سبك دلبستگي و تاب‌آوري در افراد داراي معلوليت بينايي و معلوليت شنوايي و افراد عادي بود. روش: در راستاي اين هدف از بين كليه دانشجويان نابينا و ناشنوا و افراد عادي در دانشگاه‌هاي قزوين 43 نفر نابينا 35 نفر ناشنوا به روش نمونه‌گيري در دسترس و 52 نفر دانشجوي عادي به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. داده‌هاي پژوهش با استفاده از مقياس تاب‌آوري كانر و ديويدسون (DC-RISC) و پرسشنامه دلبستگي كولينز و ريد (RAAS-1990) جمع‌آوري شدند و از طريق تحليل واريانس و آزمون تعقيبي بون فروني (Post hoc) تحليل شدند. نتايج: نتايج اين پژوهش در سطح معناداري 0/05 نشان داد كه بين سه گروه از نظر تاب‌آوري تفاوت وجود دارد. به اين صورت كه تاب‌آوري نابينايان در مقايسه با تاب‌آوري ناشنوايان بيشتر بوده و اختلاف دو گروه معنادار است اما تاب‌آوري نابينايان در مقايسه با تاب‌آوري افراد عادي اختلاف معناداري ندارد. هيچ يك از سه سبك دلبستگي در بين سه گروه تفاوت معناداري با يكديگر ندارند. بحث و نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي پژوهش مي‌توان گفت افراد نابينا نسبت به افراد ناشنوا داراي تاب‌آوري بيشتري هستند. همچنين نتايج بيان مي‌كنند سبك دلبستگي ناشنوايان و نابينايان و افراد عادي با يكديگر تفاوتي ندارد.

ntroduction: The aim of this research is a comparison of attachment styles and resilience between people with visually impaired and hearing impaired and the ordinary one. Methods: For this purpose, among all blind, deaf and ordinary people of Qazvin’s universities, 43 blind and 35 deaf were selected implementing random sampling. Furthermore, using multi-step clustering sampling, 52 ordinary students were selected. The data for the presented investigation were collected based on Connor and Davidson’s questionnaire and Collins and Reid’s attachment one. Results: The collected data were analyzed through ANOVA, Bonferroni and T-test. Results (P<0.05) indicated that there is a difference between the three aforementioned sample people. Also, the difference between the average of deaf-ordinary and blind-ordinary was of no significance. However, it was signed for blind-deaf. Conclusions: People with the visually impaired were more resilient than people with hearing impaired.