كليدواژه :
توسعۀ اجتماعي , مناطق روستايي , استان هرمزگان , وايكور فازي
چكيده فارسي :
توسعۀ اجتماعي نقش مهمي در حل مشكلات اساسي و مقابله با فقر ايفا كرده و سعي در توزيع مجدد منابع و بهبود وضعيت موجود و كارآمدتر شدن بنيان هاي جامعه دارد. اين بُعد از توسعه كه در پي استقرار عدالت، كاهش نابرابري‌هاي اجتماعي ـ اقتصادي، توزيع عادلانه، كاهش محروميت و توانمندسازي فقر است از طرق سنجه هاي متعدد و در سطوح مختلف قابل اندازه گيري است. در اين پژوهش توسعۀ اجتماعي در مناطق روستايي تحت 52 مؤلفه در قالب آخرين داده هاي رسمي مركز آمار ايران مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است. پژوهش حاضر بنيادي و روش به كارگرفته توصيفي ـ تحليلي است كه با تكيه بر مطالعات اسنادي ـ كتابخانه ايي و با استفاده از تكنيك وايكور فازي براي تحليل سطوح درجۀ توسعۀ اجتماعي مناطق روستايي شهرستانهاي استان هرمزگان به انجام رسيد. جامعۀ آماري پژوهش نيز مناطق روستايي استان هرمزگان، مشتمل بر 2257 روستا در قالب 13 شهرستان بوده است. يافته هاي پژوهش ضمن صحه بر توسعۀ ناموزون استان هرمزگان در ابعاد اجتماعي و مشهود بودن شكاف توسعه، حاكي از آن است مناطق روستايي شهرستان بستك با ضريب 0/15 به لحاظ ميانگين برخورداري از مؤلفه هاي توسعه، داراي بيشترين توسعه و مناطق روستايي شهرستانهاي پارسيان، حاجي آباد، سيريك، ابوموسي، بندرلنگه، بندرعباس و جاسك در زمرۀ محرومترين مناطق از نظر توسعۀ اجتماعي قرار گرفتند. همچنين مناطق روستايي شهرستان هاي قشم بشاگرد، رودان، خمير و ميناب در سطح متوسطي از توسعه در زمينۀ اجتماعي قرار گرفتند. اين بررسي معتقد است دستيابي به توسعۀ اجتماعي مطلوب و تحقق رفاه نسبي در مناطق كمتر توسعه يافته، محروم و بسيار محروم، مستلزم بازنگري در وضعيت كنوني، برنامه ريزي براي افزايش كمي و كيفي منابع موجود، به كارگيري ظرفيت‌هاي جديد، سياست‌گذاري هاي نوين اجتماعي و اتخاذ راهبرد عدالت اجتماعي در تخصيص هدفمند خدمات است.
چكيده لاتين :
Social development and combating poverty play a major role in solving basic problems and contribute to redistributing resources and improving the efficiency of the existing foundations of society. This development is based on justice, reducing socio-economic inequalities, distribution, reducing deprivation and empowerment of the poor, which can be measured through various measures at different levels. In this study, social development in rural areas was analyzed by 52 elements in the latest official data from the Statistical Center of Iran. This study used a descriptive analytical method based on documents studies and using the Fuzzy VIKOR method to analyze the degree of social development in rural areas inHormozganProvince. The statistical community is composed of 2257 villages in 13 counties. The findings also confirm the inharmonious development of Hormozgan. The social dimension and evidence of the development gap show that the rural areas of thecounty ofBastak by a factor of 0.15 in terms of its average development component. The rural areas counties of Parsian, Haji Abad, Ciric, Abu Musa, Bandar Lengeh, Bandar Abbas and Jask were among the poorest regions in terms of social development. Also, rural areas of the counties of Qeshm, Bashagard, Rudan, Khamir and Minab were in the moderate level of development in social context. This study reveals that to achieve a desirable social development and realize relative welfare in the less developed, poor and very poor regions, we need to review the current situation, plan to increase the quantity and quality of available resources, use new capacities, new social policies and social justice in the allocation strategies.
