بررسي تاثير تمرينات پيلاتس بر كيفيت زندگي زنان سالمند مبتلا به ديابت نوع دو

The effect of pilates exercise on quality of life of elderly women with type 2 diabetes

سالمند شدن جمعيت در ايران نيز مانند بسياري ديگر از جوامع روندي افزايشي دارد. مطالعات نشان داده‌اند كه طول عمر افراد سالمند مبتلا به ديابت به طور متوسط 7/5 تا 8/2 سال كمتر از افراد غير ديابتي سالمند است. سالمندان مبتلا به ديابت به طور معمول نسبت به افراد همسن غير ديابتي خود از كيفيت زندگي پايين‌تر و ابتلا بيشتري به ساير بيماري‌هاي مزمن برخوردار هستند. هدف از انجام اين پژوهش تعيين تاثير تمرينات پيلاتس بر كيفيت زندگي زنان سالمند مبتلا به ديابت نوع دو بود. مواد و روش كار: اين مطالعه به روش كارآزمايي باليني بر روي 40 بيمار بالاي 60 سال مبتلا به ديابت نوع دو مراجعه كننده به دو كلينيك ديابت شهر قم انجام شد. نمونه‌گيري به روش در دسترس و سپس تخصيص تصادفي انجام شد (گروه آزمون 20 نفر و گروه كنترل 20 نفر). جهت گروه آزمون علاوه بر مراقبت‌هاي معمول كلينيك از هشت هفته تمرينات پيلاتس هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 60 دقيقه و براي گروه كنترل نيز فقط مراقبت‌هاي معمول كلينيك اجرا شد. ابزارهاي جمع‌آوري اطلاعات در اين پژوهش پرسشنامه CASP19، پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك و آزمون كوتاه شناختي AMTS بود. تحليل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS24 از طريق آزمون هاي آماري فيشر، تي مستقل و تحليل كوواريانس انجام شد. يافته ها: سطح كيفيت زندگي بعد از مداخله در گروه آزمون نسبت به قبل از مداخله و نيز نسبت به گروه كنترل به‌رغم رضايت كامل گروه آزمون از تمرينات و نداشتن هيچ‌گونه انصراف از ادامه همكاري با پژوهش، از نظر آماري معني دار نبود (0/16=P). بحث و نتيجه گيري: يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه انجام هشت هفته تمرينات پيلاتس بر كيفيت زندگي زنان سالمند مبتلا به ديابت نوع دو از نظر آماري تاثير معني‌دار ندارد. با توجه به اينكه تا كنون هيچ مطالعه ديگري به بررسي تاثير تمرينات پيلاتس بركيفيت زندگي سالمندان مبتلا به ديابت نوع دو نپرداخته است، توصيه مي‌شود در آينده اين موضوع با تعداد نمونه‌هاي بيشتر، افزايش زمان مداخله و پرسشنامه اختصاصي سنجش كيفيت زندگي سالمندان مبتلا به ديابت نوع دو انجام شود.

objective (s): The study aimed to assess the effectiveness of Pilates on patients with type 2 diabetes Methods: A randomized controlled trial was carried out in forty patients with a diagnosis of diabetes type 2. Patients were randomly assigned to one of two groups: experimental group (EG) that in addition to the usual care performed eight weeks of pilates exercises and the control group (CG) that continued to receive the usual care and did not undergo any other intervention. Participants evaluated before and one week after the intervention completed. The quality of life questionnaire (CASP-19) and the short-term test (AMTs) were used to collect data. Results: The groups were homogeneous at baseline. According to the statistical analysis, no significant improvement was observed in the EG. Conclusion: The study did not show benefit for pilates group compared to control group. It is suggested that in the future, this study should be carried out with bigger sample size, increasing the intervention time and a specific questionnaire for assessing the quality of life of the elderly.