بررسي و تحليل كانون شدگي در رمان «الطنطوريه» اثر رضوي عاشور

كانون روايت، چشم مشاهده گري است كه از منظر آن تمام يا بخشي از متن روايي ديده مي شود و به دليل ارتباط و قرابتي كه با صداي راوي دارد، بسيار حائز اهميت است. بررسي كانون روايت اين امكان را به پژوهشگر ادبي مي دهد تا از سطح داستاني به لايه هاي دروني و زيرساخت متن پي ببرد. رمان «الطنطوريه» اثر ماندگار رضوي عاشور، به دليل پيچيدگي و تكنيك هاي خاص روايي، گزينه اي مناسب براي مطالعات كانوني محسوب مي شود. انتخاب كانون گر دروني كه داراي دانش همسان با مخاطب است، وجود كانون هاي متغير و متعدد از ويژگي بارز رمان است. تنوع صدا در اين داستان، آن را به جهان واقعي نزديك كرده است؛ زيرا دموكراسي حاكم بر آن به شخصيت ها جرأت بيان آزادانه جهان بيني و نگرش خود را مي دهد. افزون بر آن روشن شدن جنبه هاي ادراكي(زماني مكاني)، روانشناسي(شناختي احساسي) و ايدئولوژيك شخصيت هاي داستان، شعاع اطلاعاتي مخاطب را در مورد نگرش رضوي عاشور افزايش مي دهد. اين مقاله با روش توصيفي-تحليلي به بررسي كانون روايت و وجوه مختلف آن، سعي در معرفي مهارت هاي روايتي رضوي عاشور دارد تا راز ماندگاري و راهكارهاي توليد معنا را در نزد وي روشن كند