تأثير قرائت هاي قرآني بر ديدگاه هاي نحوي مكتب بصري و كوفي

مقاله حاضر با روش توصيفي تحليلي به بررسي تأثير قرائت هاي قرآني در ديدگاه‌هاي نحوي زبان عربي پرداخته است و بدين منظور ابتدا به تعريفي مختصر از انواع قرائت هاي قرآني در دو نوع مشهور آن؛ يعني قرائت هاي مقبول و قرائت هاي شاذّ پرداخته و سپس با اشاره به ديدگاه هاي نحويان بزرگ زبان عربي، سعي كرده است كه ميزان استناد اين ديدگاه ها را به قرائت هاي قرآني و ميزان ارتباط بين قرائت هاي مزبور و قواعد نحوي را از طريق شواهدي از آيات كريم تبيين نمايد و به منظور رعايت اصل بي طرفي علمي در اين مبحث، به بيان آراي صاحب نظران هر دو مكتب نحوي زبان عربي؛ يعني در مكتب بصري به بررسي ديدگاه هاي سيبويه، أخفش و مبرّد و در مكتب كوفي به بررسي ديدگاه هاي كسايي، فرّاء و ثعلب پرداخته شده است. تأثير و سهم بسزا قرآن كريم و نيز قرائت هاي قرآني در پيدايش اصول و قواعد نحوي صرفيِ يكسان، توجه و استناد نحويانِ دو مكتب بصره و كوفه؛ مانند سيبويه، اخفش، مبرد، كسايي، فراء و ثعلب به قرائات قرآني به عنوان يكي ازمنابع اصلي تدوين و نگارش قواعد زبان عربي، از نتايج تحقيق پيش رو است.