بررسي ابيات تازه و منسوب به رودكي سمرقندي در فرهنگ لغت حليمي (شرح بحر‌‌ الغرائب)

در ميدان گسترده ادبيات فارسي، بزرگاني مانند ميرزايف و براگينسكي و سعيد نفيسي، پيش از ساير پژوهشگران، درباره اشعار رودكي (پدر شعر پارسي) پژوهش كردند. آنان با تأمل‌هاي شايسته خود در جمع‌آوري اشعار رودكي، زمينه را براي پژوهش‌هاي ديگر درباره شعر اين شاعر فراهم كردند. با‌توجه‌به نقل بسياري از اشعار رودكي در فرهنگ‌هاي لغت و دسترسي‌نداشتن اين بزرگان به برخي از اين فرهنگ‌ها، همچنين وجود ابيات نو، ضبط‌هاي متفاوت و انتساب‌هاي برخي ابيات رودكي به شاعران ديگر و برعكس، يكي از اين فرهنگ‌هاي لغت در اين پژوهش بررسي مي‌شود. اين اثر، فرهنگ شرح بحر الغرائب يا لغت حليمي است. نگارندگان با استفاده از دو نسخه خطي اين فرهنگ، به متن كامل‌تري از آنچه علامه نفيسي استفاده كرده است، دست يافته‌اند. در اين پژوهش با نقل برخي از اين شواهد، سه بيت تازه منسوب به رودكي معرفي خواهد شد و با‌تكيه‌بر فرهنگ نامبرده، درباره انتساب برخي از ابيات به اين شاعر، در تصحيح‌هاي مختلف از ديوان او، بحث مي‌شود.