بررسي سبك شناسي رباعيات جليل صفر بيگي و ميلاد عرفانپور؛ با رويكرد به سطح فكري

رباعي يكي از قالبهاي اصلي در گسترۀ ادب فارسي است. بدليل قابليتهاي خاص رباعي، اين قالب همواره مورد توجه شاعران بوده است. در دوران معاصر، با توجه به كوتاه بودن ابيات رباعي،قالب مذكور از سوي مخاطبان با استقبال روبرو شده است. در اين بين، رباعيات جليل صفربيگي و ميلاد عرفانپور در ساختار و محتوا شاخص بنظر ميرسد. دو شاعر با تكيه بر قدرت تخيل و شعرپردازي، مهمترين موضوعاتي را كه در ذهن داشته اند و برايشان دغدغه بوده است، در قالب رباعيات بازگو كرده اند. به اين اعتبار، مهمترين سئوالات تحقيق آن است كه محورهاي اصلي رباعيات صفربيگي و عرفانپور چيست و وجوه اشتراك و افتراق منظومۀ فكري آنها كدام است؟ روش پژوهش، توصيفي-تحليلي ميباشد. نتايج تحقيق نشان ميدهد كه دو شاعر بيش از همه به مسائل غنايي، اخلاقي و فرهنگي، و مذهبي پرداخته اند. دربارۀ وجوه افتراق نيز، بايد گفت كه صفربيگي به موضوعات اجتماعي و حكيمانه و عرفان پور به مفاهيم سياسي توجه بيشتري نشان داده اند.