واكاوي روابط بينامتني ميان شعر «خاقاني» و قرآن كريم

كتب ديني و مذهبي از مهمترين ساختمايه هاي شعري و از سرشارترين سرچشمه هاي اثرپذيري شاعران در بيان عواطف دروني و افكار و انديشه هاي آنان است. از ميان كتابهاي ديني، قرآن كريم به دليل اشتمال بر معاني و مفاهيم عميق، واژگان غني و خصوصيات برجستۀ هنري و ادبي در جايگاه والاترين منبع ديني الهام بخش براي شاعران و نويسندگان مسلمان قرار دارد، آن چنان كه ايشان در شعر خود با كلام الهي ارتباط بينامتني برقرار كرده و از اين سرچشمۀ سرشار در سطوح گوناگون مفهومي ، لفظي و اسلوبي بهره برده اند.خاقاني شرواني از جمله شاعراني است كه الفاظ و مفاهيم قرآن از اصلي ترين دستمايه هاي شعري او محسوب ميشود.نتيجۀ مقالۀ پيش رو بيانگر آن است كه رابطۀ بينامتني با قرآن در قصايد خاقاني از بسامد بسيار بيشتري برخوردار است .از سوي ديگر رابطۀ بينامتني اشاره اي و جزيي بيشتر از ديگر روابط بينامتني مورد نظر خاقاني بوده است.