دهكي قزويني؛ مقلدي هنرمند و نوجويي پيشگام

درويش محمد دهكي از اهالي دهك قزوين، شاعر صوفي مسلك قرن نهم هجري و معاصر جامي و اميرعليشير نوايي است. تخلص وي دهكي يا درويش است. از زندگي او اطلاعات دقيقي در دست نيست. نشان مقبره او را در قزوين و نزديك به شاهزاده حسين داده اند. ديوان باقي مانده از او شامل 15 مخمس، يك مستزاد و نزديك به 1236 غزل است. از ديوان وي دو نسخه باقي مانده است: نخست نسخه موجود در دانشگاه استانبول كه تاريخ كتابت آن 896 ه.ق. است و ديگري نسخه كتابخانه ملي روسيه كه احتمالا در قرن يازدهم كتابت شده است. نوشتار حاضر بيانگر نكاتي است كه در خلال تصحيح اين ديوان حاصل شده است. براي تصحيح ديوان درويش دهكي نسخه استانبول اساس قرار گرفته و با نسخه مسكو مقايسه شده است. شعر دهكي سرشار از لحظات ناب شاعرانه است كه با اذعان به تقليد و توجه به شاعران ديگري چون سعدي، سلمان، حافظ، جامي و ... توانسته است بيتهاي تحسين برانگيزي بسرايد و با توجه به زبان عامه و استفاده از تكيه لامها و دقت در جزئيات و كاربرد آرايه ها طليعه اي براي سبك هندي باشد.