جايگاه منجمان در دوره صفويه

علم نجوم و ستاره شناسي به دليل كاربردهاي مختلفي كه در زندگي انسان ها داشته، يكي از مهمترين علوم بشري است كه در ادوار تاريخي گشته مورد توجّه مردم و صاحبان حكومت قرار گرفته است. اين مسئله باعث توجّه و اهميّت دادن به منجّمان و تربيت آنها شده است. در دوره صفويه نيز پادشاهان به ستاره شناسي و اطلاع از اوضاع و احوال و سرنوشت افلاك، كه توسط منجّمان و اخترشناسان صورت ميگرفت، بسيار بيش از آنچه كه بود اهميّت مي دادند. پژوهش پيش رو در چارچوب وظايف و جايگاه منجّمان در دوره صفويه و به رو توصيفي – تحليلي و برمبناي منابع دست اول تاريخي، بويژه سفرنامه هاي سيّاحان اروپايي و ابزار كتابخانه اي به بررسي و تحليل اين موضوع مي پردازد. پرسش اصلي پژوهش اين است كه: منجّمان در صفويه چه جايگاهي و به چه ميزان نفوذ وتاثير، در اين دولت داشتهاند؟ يافته هاي پژوهش نشان مي دهد، منجّم باشي، ازمهمترين مناصب درباري در تشكيلات حكومتي صفويه بوده است كه، هميشه در كنار شاه حضور داشته و شاه هرگز بدون مشورت و اجازه ي او دست به كاري نمي زده و تمام منجّمان نيز زير نظر اوكار مي كرده اند. اين امرنشان دهنده اعتبار و اهميّت منجّمان در دوره صفويه است.