تأثير ترجمه به زبان تركي (ايران) بر فرهنگ و هويت ملي تركان ايران

با ظهور نظريه‌هاي پسااستعماري در مطالعات ترجمه در دهه 1990 ترجمه به ابزاري تبديل شد كه مي‌توان با آن هم سلطه استعماري را تداوم بخشيد و هم با استعمارگر مبارزه كرد. پيش از اين ترجمه در مقايسه با متن اصلي در حاشيه قرار داشت و رونوشت متن اصلي محسوب مي‌شد. اما نظريه‌هاي پسااستعماري نشان داد كه ترجمه عملي است سياسي كه در احيا و حفظ فرهنگ و هويت به خصوص هويت‌هاي اقليتي نقش بسيار مهمي را ايفا مي‌كند. بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ايران و باز شدن نسبي فضاي فرهنگي، ترجمه آثار به تركي (ايران)[1] شروع شد كه هر ساله بر تعداد آن‌ها افزوده شده است. در اين تحقيق با گردآوري داده‌هاي مربوط به آثار ترجمه شده به تركي (ايران) تأثير ترجمه بر فرهنگ و هويت تركي تركان ايران بررسي شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه ترجمه در تركان ايران ابزاري است براي مقاومت در برابر استعمار فرهنگي، آسيميلاسيون هويتي و حفظ هويت تركي.