بررسي NEET و مؤلفه‌هاي زمينه‌ساز آن در ايران

The Study of “NEET” and its Components in Iran

بيكاري جوانان يكي از مسائل مهم و اساسي مبتلابهِ نظام سياست‌گذاري اجتماعي در كشور است و يكي از مفاهيم اصلي در بررسي اين مسئله مفهوم NEET است كه به جواناني اشاره دارد كه درجايي شاغل نبوده و در حال تحصيل يا مهارت‌آموزي نيستند. پژوهش حاضر با هدف ارائه تعريف مفهوم NEET و زيرگروه‌هاي آن و بررسي مؤلفه‌هاي زمينه‌ساز آن در ايران به انجام رسيده است. شيوه انجام تحقيق كيفي بوده و از روش پژوهش اسنادي استفاده ‌شده است كه در آن داده‌ها و اطلاعات مربوط به بازار كار ايران از منابعي چون مركز آمار ايران؛ وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي؛ مركز پژوهش‌هاي مجلس شوراي اسلامي و سازمان‌هاي بين‌المللي ازجمله سازمان بين‌المللي كار مرور و بررسي شده‌اند. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد نرخ NEET در ايران حدود 23 درصد بوده و اين نرخ در زنان حدود 2/5 برابر مردان است و در بين زنان 29-25 ساله بيش‌تر از ساير گروه‌هاي سني ديده مي‌شود (43/2 درصد). برحسب تحصيلات، افراد 29-25 ساله داراي تحصيلات كارشناسي بيشتر در معرض NEET شدگي قرار دارند. زندگي در مناطق دور از مركز و يا مهاجرت از روستا به شهر و از شهرهاي بزرگ به‌كلان‌شهرها از ديگر مؤلفه‌هاي پيش‌بيني كننده NEET شدن جوانان هستند. علاوه بر اين، عامل سياسي شامل سياست‌هاي توسعه‌اي دولت‌ها و پيامدهاي آن‌ها، سياست‌هاي جمعيتي و آموزشي نامناسب و عدم اجراي درست طرح‌هاي اشتغال ازجمله وام خوداشتغالي، بنگاه‌هاي كوچك و متوسط زودبازده و كارورزي از مؤلفه‌هاي ساختاري اصلي هستند كه منجر به افزايش نسبت NEET در جمعيت جوان ايران در سال‌هاي اخير شده‌اند.

One of the key concepts in the issue of Unemployment is the concept of NEET, which refers to young people who are not employed and who are not educating or training. The purpose is to present the definition of the concept of NEET and introduce its subgroups, and examine the components of its creation in Iran. The research method is qualitative and documentary method has been used in which the data and information about the labor market of Iran from reliable sources such as the Center for Statistics of Iran, International Labor Organization and etc. Results show that the NEET rate in Iran was estimated at 23%, and this rate in women is 2.5 times higher than that of men. Also, among women between the ages of 25-29, it is more common (43.2%) than other age groups. In terms of education, people aged 25 to 29 years undergoing postgraduate education are more likely to develop NEETs. Living in remote areas or migrating from village to city and from big cities to metropolises are another components of the youth's emerging NEET. The political factor includes the developmental policies of governments and their implications, inadequate demographic and educational policies and failure to properly implement of employment plans such as Self-employment loans, SMEs and Internship are the main structural components that have led to an increase in the proportion of NEETs in the young population of Iran in recent years.