تأثير آني دو نوع كشش ديناميك سريع و آهسته بعد از اعمال خستگي عملكردي بر فلكشن زانو در بازيكنان واليبال مرد حرفه‌اي

زمينه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسي تأثير آني دو نوع كشش ديناميك با سرعت‌هاي متفاوت بعد از اعمال خستگي عملكردي بر حداكثر فلكشن مفصل زانو هنگام فرود در بازيكنان واليبال مرد حرفه‌اي بود. روش بررسي: از بين تمامي بازيكنان واليبال شهر كرمان كه در دامنه سني 18 تا 23 سال قرار داشتند، 36 نفر با ميانگين± انحراف استاندارد (سن= 1/2± 6/20 سال، قد= 5/6 ± 9/185 سانتي‌متر، وزن= 8±2/77 كيلوگرم) به‌صورت هدفمند و در دسترس به‌عنوان نمونه آماري انتخاب و به‌طور تصادفي در 3 گروه 12 نفري كشش ديناميك آهسته، كشش ديناميك سريع و كنترل قرار گرفتند. به‌منظور اعمال خستگي، از پروتكل خستگي عملكردي ورزش واليبال و جهت ريكاوري از دو نوع كشش ديناميك با سرعت آهسته و سريع استفاده گرديد. يافته‌ها: آزمون آناليز مكرر تركيبي نشان داد كه خستگي در همه گروه‌ها باعث كاهش معناداري در حداكثر فلكشن مفصل زانو در پيش‌آزمون و پس‌آزمون شده است؛ اما بعد از اعمال پروتكل ريكاوري تنها در گروه ديناميك آهسته در پيش‌آزمون و پس‌آزمون تفاوت معناداري مشاهده شد (001/0=P). اين آزمون تفاوت معناداري را بين هيچ‌كدام از گروه‌ها نشان نداد (430/0=P). نتيجه‌گيري: نتايج تحقيق نشان داد كه كشش ديناميك آهسته مي‌تواند در پايان مسابقه و تمرين به‌عنوان يك روش ريكاوري مناسب براي ورزشكاران به‌ويژه بازيكنان واليبال براي از بين بردن اثر خستگي مناسب باشد. بازيكنان واليبال مي‌توانند براي ارتقاء عملكرد و جلوگيري از آسيب‌هاي اندام تحتاني به‌خصوص رباط صليبي قدامي روش كشش ديناميك آهسته را مورد استفاده قرار دهند. اما كشش ديناميك سريع ريكاوركننده مناسبي براي ورزشكاران واليبال نمي‌باشد.