تبيين الگوي ارتباطي سلامت معنوي با اخلاق حرفه‌اي در مربيان ورزشي

هدف اين پژوهش، تبيين الگوي ارتباطي سلامت معنوي با اخلاق حرفه‌اي در مربيان ورزشي بود. 185 مربي (117 مرد و 68 زن، ميانگين سني 41.57 سال و ميانگين سابقه مربيگري 15.27 سال) از رشته‌هاي ورزشي مختلف با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و پرسش‌نامه سلامت معنوي (اله‌بخشيان و همكاران، 1389) و پرسش‌نامه اخلاق حرفه‌اي مربيان ورزشي را (عيدي و همكاران، 1395) تكميل كردند. داده‌ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چندمتغيره و مدل‌يابي معادلات ساختاري در سطح اطمينان 95 درصد تحليل شدند. نتايج نشان داد كه ابعاد و سطح كلي سلامت معنوي داراي روابط دوسويه معنادار و مثبت با ابعاد و سطح كلي اخلاق حرفه‌اي بودند. مطابق نتايج تحليل رگرسيون، به‌ترتيب فلسفه مربيگري (17.6 درصد)، قانون‌مداري (16.8 درصد)، استفاده از خرد جمعي (14.8 درصد)، احترام به ارزش‌ها و هنجارها (14.1 درصد)، روابط انساني (13.3 درصد) و علاقه‌مندي به حرفه (11.6 درصد) توسط ابعاد سلامت معنوي تبيين شدند. ابعاد سلامت معنوي درمجموع 26.1 درصد از تغييرات سطح كلي اخلاق حرفه‌اي را در مربيان ورزشي تبيين كرد. درنهايت، نتايج مدل‌يابي معادلات ساختاري بيانگر وجود ارتباط چندگانه معنادار و مثبت بين ابعاد سلامت معنوي و اخلاق حرفه‌اي بود. يافته‌هاي پژوهش حاضر پيشنهاد مي‌كند كه ازطريق ارتقاي سلامت معنوي مي‌توان سطح اخلاق حرفه‌اي را در مربيان ورزشي بهبود بخشيد.