كاربرد تمرين كَم‌خطا براي تسهيل يادگيري حركتي ضمني در كودكان

هدف از اين پژوهش بررسي امكان استفاده از كاهش خطاهاي مرحلۀ تمرين براي تسهيل فرايندهاي يادگيري حركتي ضمني در كودكان بود. تعداد 30 دانش‌آموز (ميانگين سن = ۳۲/۱±۳۳/۱۱سال) با ديد بسته، كيسه‌هاي نخود را با ترتيب از فاصله‌هاي نزديك به دور يا دور به نزديك پرتاب كردند. گروه نزديك به دور مرحلۀ اكتساب را از مسافت 2 متري هدف آغاز كرد. سپس تكليف را از فاصله‌هاي 3، 4، و 5 متري تمرين كردند. گروه دور به نزديك مرحلۀ تمرين را از مسافت 5 متري آغاز كرد و سپس به‌ترتيب به 4، 3، و 2 متر رفت. آزمون‌هاي تكليف منفرد و تكليف دوگانۀ تأخيري از  5/3 متري هدف گرفته شد. در مرحلۀ اكتساب، نسبت خطاهاي گروه نزديك به دور (كَم‌خطا) از گروه دور به نزديك (پُرخطا) به ميزان معناداري كمتر بود. در آزمون تكليف منفرد، تفاوت بين‌گروهي معنا‌دار پيدا نشد. يافته‌ها همچنين نشان داد گروه كم‌خطا، در شرايط تكليف دوگانه تكليف را با خطاي كمتري نسبت به گروه پرخطا انجام داد. نتيجه‌گيري شد كه خطاهاي كمتر هنگام تمرين يك مهارت حركتي مي‌تواند استفاده از فرايندهاي يادگيري حركتي ضمني در كودكان را تسهيل كند.