بررسي اثر مشاهده مدل‌هاي مبتدي، ماهر و تركيبي در يادگيري يك تكليف شناختي حركتي

هدف پژوهش حاضر، مقايسه اثر مشاهده مدل‌هاي مبتدي، ماهر و تركيبي در يادگيري مهارت شناختي حركتي تردستي با سه توپ بود. آزمودني‌ها 40 نفر از دانشجويان دختر 2519 ساله بودند كه هيچ آشنايي با تردستي نداشتند. شركت‌كننده‌ها بعد از انجام پيش‌آزمون، به چهار گروه مشاهده مدل مبتدي، ماهر، تركيبي و گروه فعاليت بدني تقسيم شدند. گروه مشاهده مدل ماهر اجرايمهارت را توسط يك فرد ماهر ازطريق فيلم ويدئويي تماشا كردند. گروه مشاهده مدل مبتدي اجراي مهارت را توسط يك فرد مبتدي ازطريق فيلم ويدئويي تماشا كردند و مدل ماهر مبتدي، هر دو نمايش مدل ماهر و مبتدي را مشاهده كردند. پژوهش طي ششهفته انجام شد. سه مرحله پيش‌آزمون؛ يعني اكتساب، يادداري و انتقال انجام شد.تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها ازطريق تحليل واريانس يك‌راهه با اندازه‌گيري مكرر انجام شد (P lt;0.05). از آزمونكرويتموچلي، آزمونتعقيبيشفه وتوكي وروش گرين هاوسگيزر نيز استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه در آزمون اكتساب، يادداري مشاهده مدل مبتدي به‌طور معناداري نسبت به گروه‌هاي ديگر بهبود بيشتري را به‌همراه دارد؛ اما درآزمون انتقال معنادار نبود.درمجموع،اين پژوهش نشان مي‌دهد كه مدل مبتدي براي يادگيري يك تكليف شناختي حركتي سودمندي بيشتري دارد.