ارتباط بين فعاليت بدني با برخي شاخص‌هاي فيزيولوژيك و پيكرسنجي شهروندان استان خوزستان

هدف از انجام پژوهش حاضر ارتباط بين فعاليت بدني با برخي شاخص‌هاي فيزيولوژيك و شاخص‌هاي پيكرسنجي شهروندان بالاي 15 سال استان خوزستان بود. اين پژوهش توصيفي ازنوع همبستگي– پيمايشي بود كه به روش ميداني انجام شد. ازطريق نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي 2075 نفر (1022 مرد و 1053 زن) از شهروندان بالاي 15 سال استان خوزستان (ميانگين سن 10.02 ± 22.69 سال، ميانگين وزن 3.90 ± 67.11 گيلوگرم و ميانگين قد 10.35 ± 168.27 سانتي‌متر) به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري پرسش‌نامه ويژگي‌هاي فردي و شغلي، پرسش‌نامه ميزان فعاليت بدني بك (1982)، فشارسنج ديجيتال، ترازوي ديجيتال و متر نواري بود. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آزمون‌هاي همبستگي پيرسون، رگرسيون چندمتغيره و آزمون تي مستقل استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه در سطح معناداري α ≤ 0.05، بين ميزان فعاليت بدني با شاخص‌هاي فيزيولوژيك (ضربان قلب، فشارخون سيستول و دياستول) و شاخص‌هاي پيكرسنجي (شاخص توده بدن (BMI) و نسبت دور كمر به دور باسن (WHR)رابطه معنا‌داري وجود نداشت؛ اما بين شاخص ورزش در فعاليت بدني با ضربان قلب و نسبت دور كمر به دور باسن رابطه منفي و معنا‌داري مشاهده شد. نتايج آزمون تي مستقل نشان داد كه ميزان فعاليت بدني شهروندان مرد استان خوزستان (2.83) بيشتر از شهروندان زن (2.79) است. همچنين، ميزان فشارخون سيستول، دياستول، شاخص توده بدن و نسبت دور كمر به دور باسن شهروندان مرد بيشتر از شهروندان زن است؛ اما ميزان ضربان قلب شهروندان زن استان خوزستان (83.01) بيشتر از شهروندان مرد (77.54) است. با توجه به نتايج پژوهش، انجام فعاليت بدني مناسب و شركت در برنامه‌هاي ورزشي مي‌تواند باعث بهره‌مندي از فوايد جسمي مانند كاهش ضربان قلب و نسبت دور كمر به دور باسن شود.