تأثير هشت هفته تمرين مقاومتي و هوازي بر نيم‌رخ ليپيدي و سطح سرمي هپتوكاين HFREP1 در مردان چاق مبتلا به ديابت نوع دو

شيوع فزاينده اضافه‌وزن و چاقي ابتلا به ديابت را درسراسر جهان افزايش داده است. پژوهش‌هاي قبلي آثار فعاليت بدني و ورزش منظم را در افزايش حساسيت انسولين و بهبود متابوليسم گلوكز تأييد كرده‌اند؛ اما آثار آن بر هپتوكاين‌ها به‌عنوان القاكننده مقاومت به انسولين روشن نشده است؛ بنابراين، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي تأثير هشت هفته تمرين مقاومتي و هوازي بر نيم‌رخ ليپيدي و سطح سرمي هپتوكاين-پروتئين وابسته به فيبرينوژن مشتق‌شده از هپاتوسيت (HFREP1 ) در مردان چاق مبتلا به ديابت نوع دو بود. تعداد 34 بيمار مبتلا به ديابت نوع دو به‌صورت تصادفي در سه گروه تمرين هوازي (سن1.83 ± 52.41 سال و BMI 3.33± 32.40 كيلوگرم/ مترمربع)، مقاومتي (سن 1.5± 52.45 سال و BMI 1.20± 31.20 كيلوگرم/ مترمربع) و كنترل (سن 1.13± 53.09 سال و BMI 2.88  ± 32.60 كيلوگرم/ مترمربع) قرار گرفتند. گروه‌هاي تجربي هشت هفته تمرين مقاومتي و هوازي انجام دادند. در اين پژوهش، متغيرهاي HFREP1، قند خون ناشتا، هموگلوبين گليكوزيله، مقاومت انسوليني، تري‌گليسيريد، كلسترول تام، ليپوپروتئين كم‌چگال و ليپوپروتئين پرچگال، قبل و بعد از دوره تمريني به‌ترتيب با روش‌هاي آزمايشگاهي الايزا، HPLC و فتومتريك آنزيماتيك اندازه‌گيري شدند. پس از تعيين نرمال بودن داددها توسط آزمون شاپيرو ويلك، از آزمونآناليز كو واريانس و آزمون تعقيبي بانفروني براي مقايسه داده‌هاي سه گروه استفاده شد. همچنين، سطح معناداري براي تمام تحليل‌هاي آماري P 0/05 درنظر گرفته شد. تمرينات مقاومتي و هوازي، هر دو بر فاكتورهاي مقاومت انسوليني و نيم‌رخ ليپيدي مؤثر بودند و سبب كاهش HFREP1، قند خون ناشتا، هموگلوبين گليكوزيله، مقاومت انسوليني، تري‌گليسيريد، كلسترول تام و ليپوپروتئين كم‌چگال شدند؛ در‌حالي‌كه ليپوپروتئين پر چگال افزايش يافت. همچنين، در تمام فاكتورها به‌جز مقاومت انسوليني، ليپوپروتئين پر چگال و ليپوپروتئين كم‌چگال در گروه مقاومتي تغييرات بيشتري در مقايسه با گروه استقامتي مشاهده شد ( P 0/05). هر دو تمرين مقاومتي و هوازي مي‌توانند بر مقاومت انسوليني و نيم‌رخ ليپيدي مؤثر باشند؛ اما به‌نظر مي‌رسد تأثيرگذاري تمرينات مقاومتي بر هپتوكاين هاي موثر بر مقاومت انسولين و نيمرخ ليپيدي بيشتر است.