تأثير كاهش وزن سريع بر سطوح نورومتابوليت‌هاي مغز كشتي‌گيران با استفاده از روش پروتون اسپكتروسكوپي رزونانس مغناطيسي

هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير كاهش وزن سريع بر سطوح ان ‌استيل اسپارتات و ميواينوزيتول مغز كشتي‌گيران با استفاده از روش پروتون اسپكتروسكوپي رزونانس مغناطيسي (HMRS) بود. بدين‌منظور، 21 نفر از كشتي‌گيران انتخاب شدند. از اين تعداد، 11 نفر (سن = 2.14 ± 21.80 سال، وزن = 4.38 ± 72.47 كيلوگرم، شاخص توده بدني = 1.34 ± 23.66 كيلوگرم بر مترمربع، توان هوازي = 2.22 ± 55.81 ميلي‌ليتر/ كيلوگرم/ دقيقه) طبق معيارهاي ورود به پژوهش به‌عنوان گروه تجربيو 10 نفر (سن = 2.05 ± 22.27 سال، وزن = 4.30 ± 69.02 كيلوگرم، شاخص توده بدني = 0.73 ± 22.67 كيلوگرم بر مترمربع، توان هوازي = 1.90 ± 55.50 ميلي‌ليتر/ كيلوگرم/ دقيقه) نيز به‌عنوان گروه كنترل انتخاب شدند. بعد از ارزيابي شاخص‌هايتركيببدنيو سطح آمادگي هوازي، متابوليت‌هاي مغزي شامل ان‌ استيل اسپارتات و ميواينوزيتول (MI/Cr،NAA/Cr) با روش HMRS بررسي شدند. دوره كاهش وزن سريع در گروه تجربي، به‌مدت سه روز و با استفاده از روش‌هاي محدوديت شديد غذايي و آب‌زدايي حاد انجام گرفت. نتايج نشان داد كه در مقايسه بين‌گروهي، ميانگين تغييرات سطوح NAA/Cr در گروه تجربي نسبت به گروه كنترل در پس‌آزمون كاهش غيرمعناداري داشت (P = 0.146)؛ درحالي‌كه ميانگين تغييرات سطوح MI/Cr افزايش معناداري را در گروه تجربي نسبت به گروه كنترل در پس‌آزمون نسبت به پيش‌آزمون نشان داد (P = 0.001). نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه كاهش وزن سريع در كشتي‌گيران مي‌تواند موجب اختلال در سطوح متابوليت‌هاي مرتبط با سلامت عملكرد مغزي شود كه مي‌تواند در بخشي بيانگر كاهش عملكرد نوروني و ميتوكندريايي و اختلال در اسمولاليته و حجم سلول‌هاي عصبي باشد.