اثر ويتامين D و تمرين تداومي بر نشانگرهاي آپوپتوز بافت آئورت در رت‌هاي مسموم‌شده با آب اكسيژنه

هدف پژوهش حاضر، بررسي اثر ويتامين D و تمرين تداومي بر آپوپتوز در بافت آئورت در رت‌هاي مسموم‌شده با آب اكسيژنه بود. تعداد 36 رت نر بالغ در شش گروه به‌صورت زير تقسيم شدند: گروه اول: كنترل؛ گروه دوم: دي متيل سولفوكسايد (DMSO)؛ گروه سوم: آب اكسيژنه؛ گروه چهارم: دريافت داخل صفاقي آب اكسيژنه و ويتامين D؛ گروه پنجم: آب اكسيژنه + فعاليت تمريني منظم؛ گروه ششم: آب اكسيژنه + ويتامين D + فعاليت تمريني منظم. سپس، رت‌ها قرباني شدند و از بافت آئورت جدا شدند و مقدار پروتئين‌هاي كاسپاز سه، Bax و Bcl2 با روش الايزا اندازه‌گيري شد. از آزمون آماري آناليز واريانس يك‌طرفه براي آناليز داده‌ها استفاده شد و معناداري به‌صـورتP 0/05درنظر گرفته شد. نتايج نشان داد گروهي كه فقط آب اكسيژنه دريافت كردند، نسبت به ساير گروه‌ها سبب افزايش Bax، كاسپاز سه و نسبت Bax/Bcl2 شدند و نيز ميزان Bcl2 را كاهش داده بودند  (P 0/05). همچنين، مشخص شد كه ويتامين D، انجام تمرين تداومي و تركيب اين دو نيز سبب كاهش Bax، كاسپاز سه و نسبت Bax/Bcl2 و افزايش ميزان پروتئين Bcl2 نسبت به گروهي كه فقط آب اكسيژنه دريافت كردند، شدند (P 0/05). تمرين‌هاي تداومي همراه با مكمل ويتامينD  باعث كاهش آپوپتوز ازطريق كاهش نسبت Bax/Bcl2 مي شوند كه احتمالاً اين امر از آسيب‌هاي واردشده به بافت آئورت جلوگيري مي‌كند.