تعارض ترجمه عرفي واژه قرآني «موقوتا» با روايات معصومان (ع)

مترجمان معاصر، واژه «مَوْقُوتاً» در آيه 103 سوره نساء ﴿... إِنَّ الصَّلاهَ كانَتْ عَلَي الْمُؤْمِنينَ كِتاباً مَوْقُوتاً﴾ را به نحوي متفاوت از همديگر ترجمه كرده­اند. اين كلمه در برخي ترجمه‌ها به معناي «وقت‌هاى معين نماز» و در ديگر ترجمه‌ها به معناي «واجب يا لازم و ثابت بودن نماز» آمده است. برخي از اين ترجمه‌ها، بر مبناي ظاهر الفاظ آيه و بدون توجه به قرائن ديگر مانند سياق و روايات معتبر انجام گرفته و مراد اصلي خداوند به طور دقيق منتقل نشده است؛ چنانكه روايات قابل توجهي از معصومان (ع) نيز معناي ديگري براي آيه شريفه بيان نموده‌اند. در نوشتار حاضر كه به روش توصيفي ـ تحليلي سامان يافته، ميزان تطابق ترجمه‌هاي معاصر در ترجمه اين واژه با بيان اهل‌بيت (ع)، يعني آگاهان به مراد واقعي خداوند، ارزيابي شده و در نهايت، ترجمه دوم سازگارتر با روايات تشخيص داده مي­شود. در همين راستا، نقش كلام معصومان (ع) در تشيخص ترجمه صحيح قرآن مجيد نمايان مي‌گردد.