پيامدهاي شخصيت‌زدگي از ديدگاه نهج البلاغه

انسان‌ها به طور فطري در پي شناخت حق از باطل اند و درك و تحليل درست و كامل از وقايع و رويدادهاي زندگاني، برايشان امري ضروري و ارزشمند است. در اين ميان، برخي از آنان‌ها، شناخت حقيقت را در چارچوب شخصيت‌ها مي جويند و گفتارها و كردارها و باورهاي اشخاص را معيار تشخيص حق از باطل قرار مي‌دهند و به بياني، دچار شخصيت‌زدگي مي‌شوند. معضل شخصيت‌زدگي در هر عصري، مانعي بزرگ پيش روي هدايت انسان‌ها بوده است؛ چنان كه بيان آن، در قرآن و نهج البلاغه بازتاب گسترده و قابل توجهي دارد. در اين مقاله كوشيده شده با تكيه بر كتاب گران سنگ نهج البلاغه، پيامدهاي بنيادي شخصيت‌زدگي از جمله: «عدم شناخت حقّ و باطل»،«تحريف ارزش‌ها»،«زمينه‌سازي بروز فتنه»،«تعصب ناروا»، «انحراف از اعتدال» و «اسارت انديشه و تقليد كوركورانه» بررسي شود. ضمنِ در نظرداشتِ اين مهم كه بروز فتنه‌هاي گمراه كننده، بيش از هر چيز، منادي «تفرقه» و «شك و شبهه» در جامعه  اسلامي خواهد بود.