جلاي وطن: بررسي عوامل مؤثر بر گرايش دانشجويان به مهاجرت به خارج از كشور

نوشتار حاضر درصدد است برخي عوامل مؤثر بر گرايش دانشجويان به مهاجرت به خارج از كشور را تبيين نمايد. به اين منظور بخشي از اطلاعات طرح «سنجش گرايش‌ها، رفتار و آگاهي‌هاي دانشجويان دانشگاه‌هاي دولتي» كه در سال 1380 با يك نمونه 1522 نفري از دانشگاه‌هاي ايران به انجام رسيده، گزينش شده و با استفاده از روش تحليل ثانويه مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج اين مطالعه نشان‌دهنده آن است كه 59 درصد از دانشجويان درحد متوسط و17 درصد در حد زياد گرايش به مهاجرت به خارج از كشور دارند و فقط 23 درصد از آن‌ها در انديشه مهاجرت نيستند. نقش دو متغير «پايبندي به جامعه ملي» و «دينداري» به‌عنوان عوامل بازدارنده و «نگرش انتقادي نسبت به شرايط كنوني و آتي جامعه» به‌عنوان عوامل ترغيب‌كننده گرايش به مهاجرت، از نظر آماري مورد تأييد قرار گرفت. به‌طوركلي گرايش به مهاجرت در مردان بيش از زنان و در پايگاه اقتصادي اجتماعي بالا بيش از پايگاه پايين است. به منظور شناسايي نقش هم‌زمان كليه متغيرهاي تأثيرگذار از رگرسيون لجستيك اسمي چندگانه استفاده شده است.

فاقد چكيده مي باشد