بررسي هرمنوتيك اشلاير ماخر در اشعار جان كيتس

فردريش اشلاير ماخر، نخستين پژوهشگري بود كه نظريه ي عام تفسير را مطرح نمود. از نظر او هرمنوتيك براساس دوشاخص موازنه و تنزيل استوار است، موازنه به قياس مفاهيم وكلمات مي پردازد وتنزيل به معناي تجسم جسماني هرچيز در عالم مكان مي باشد. در حقيقت، تنزيل تجسم عيني آن چيزي است كه در عالم معنا تجلي دارد. در هردو مفهوم نوعي نونگري به مفاهيم وتعينات گذشته مشهود است. به عبارت ديگر، اين شيوه هاي جديد نگريستن به عالم طبيعت و اشياء راه را براي مشاهدات و دريافت هاي تازه اي هموار مي سازد كه اگرچه به سرعت تحقق نمي يابند، ليك خوانندگان را بر آن مي دارد تا با تأمل بيشتر در مفاهيم جديد به درك بهتر آنها نائل آيند. از اين حيث، درنگ و تعلل در درك مفاهيم جديد از ويژگي هاي اصلي نظريۀ تفاوط ژاك دريدا به حساب مي آيد. لذا اين مقاله مي كوشد تا نشان دهد هرمونتيك ، كنش كلامي و تفاوط به چه شيوه هايي با يكديگر ارتباط دارند وچگونه در اشعار كيتس نمايان شده اند؟