تأثير تحولات «ميدان» نشر بر «عادت‌واره» مترجمان ادبي از 1320 تا 1345

مقطع تاريخي بين 1320 تا 1345 به‌لحاظ افت و خيزهاي سياسي و ظهور گرايش‌هاي فكري متنوع در تاريخ معاصر ايران بسيار حاﺋز اهميت است. در اين مسير، مترجمان نيز به‌مثابۀ عاملان اجتماعي كه با بافت اجتماعي اين دوره پيوند محكمي داشته‌اند، از اين افت و خيزها و گرايش‌هاي فكري تأثير پذيرفته يا بر آن‌ها تأثيرگذاشته‌اند. پژوهش حاضر بر آن است تا رابطۀ بين رفتار مترجمان و ساختارهاي اجتماعي فرهنگي حاكم بر آنان را در قالب نظريۀ جامعه‌شناسي توليدات فرهنگي بررسي نمايد. به اين منظور، با استفاده از دو مفهوم اصلي عادت‌واره و ميدان در اين نظريه، سير تحول نشر كتاب در ايران و نقش مترجمان در اين سير مورد مطالعه قرار مي‌گيرد و به‌فراخور مطالب گردآوري شده تأثير صنعت نشر بر شكل‌گيري عادت‌وارۀ مترجمان نيز بررسي مي‌شود. در نهايت، چنين به‌نظر مي‌رسد كه هرچه ميدان قدرت و به‌تبع آن ميدان توليدات فرهنگي زمينه را براي ظهور ميدان نشر به شكل يك ميدان مستقل و سلسله‌مراتبي بيشتر فراهم كنند، تأثيرگذاري اين ميدان بر عادت‌وارۀ مترجمان بيشتر مي‌شود.